Η περιοχή της Αγίας Τριάδος όπου χτίσθηκε ο ιερός ναός της Αγίας Τριάδος είναι μία από τις πιο σημαντικές περιοχές της Θεσσαλονίκης των νεοτέρων χρόνων αφού η περιοχή αυτή κατοικήθηκε μετά από το 18οο και ήταν εκτός των Ανατολικών τειχών της Θεσσαλονίκης στην ευρύτερη περιοχή που έφερε το όνομα Εξοχές.
Κατοικήθηκε σε μία περιοχή που είχε ήδη ένα μεγάλο Μουσουλμανικό μνημείο το ΓΕΝΙ ΤΖΑΜΙ, που σήμερα είναι το Λαογραφικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και που εκείνη την εποχή κτίσθηκε και το κτίριο της Γαλλικής Λαϊκής Αποστολής που στέγασε αργότερα το Γαλλικό Λύκειο. Κοντά στην περιοχή αυτή είχαμε το πεδίο του ‘Αρεως όπου και αναπτύχθηκε ο Αθλητισμός της πόλης της Θεσσαλονίκης.
Στις μετέπειτα εποχές και μετά από την απελευθέρωση το 1912 ήταν ένα σημαντικό κέντρο δραστηριοτήτων Αθλητικών. Εκεί, σ’αυτή την περιοχή, ιδρύθηκε και διακρίθηκε ο ιστορικός σύλλογος “ΑΡΗΣ” Θεσσαλονίκης, αλλά και οι σύλλογοι με δραστηριότητες στα θαλάσσια Αθλήματα, κολύμβηση, κωπηλασία, ιστιοπλοΐα, αφού η θάλασσα ήταν πολύ κοντά. Εκεί κτίσθηκαν και τα πρώτα προξενεία: το Ιταλικό, το Γαλλικό, η Γερμανική Σχολή και τα πρώτα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Η ιστορία της περιοχής είναι τόσο μεγάλη αλλά, δυστυχώς, ο χώρος μας περιορίζει και δεν μπορούμε να αναφέρουμε περισσότερα. Ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος, συγκέντρωνε τους πιστούς Ορθοδόξους Χριστιανούς, της ευρύτερης περιοχής, διότι δεν υπήρχαν άλλοι ναοί. Στην περιοχή απετέλεσε το κέντρο κάθε θρησκευτικής δραστηριότητας, φιλανθρωπικής και κοινωνικής. Ο Αναγνώστης θα γνωρίσει μέσα απ’ αυτό τον ιστότοπο το μεγάλο και σπουδαίο εθνικό, θρησκευτικό, φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο που συνεχίζει να προσφέρει στην πόλη της Θεσσαλονίκης με αξιόλογους ανθρώπους και ιδιαίτερα θα πρέπει να υπογραμμίσουμε την παρουσία του Αρχιμανδρίτη κ. Παύλου Παπακωνσταντίνου αλλά και των άλλων ιερέων, την παρουσία και προσφορά των κυριών της Φιλόπτωχου, των Επιτρόπων και Ιεροψαλτών και όλων όσων αφιλοκερδώς βοηθούν στο έργο της πιο μεγάλης Ενορίας της Εκκλησίας της Θεσσαλονίκης.
Ιδιαίτερο είναι και το ενδιαφέρον του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. ΑΝΘΙΜΟΥ, ο οποίος με αγάπη και στοργή συμπαρίσταται στο σπουδαίο έργο που γίνεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος.
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ “ΝΕΕΣ ΙΔΕΕΣ”
ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
Ο ιστορικός Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, αποτελεί για τους Θεσσαλονικείς και ιδιαίτερα για τους κατοίκους της Ενορίας της Αγίας Τριάδος. ένα φωτισμένο και απάνεμο λιμάνι, ένα καταφύγιο παρηγοριάς και ελπίδας. Η συμπλήρωσή 175 χρόνων από την ίδρυσή του, είναι μια σημαντική επέτειος χαράς, συγκίνησης και αγαλλίασης, μια γιορτή αγάπης και ευγνωμοσύνης, αφού επί 175 χρόνια δίνει στους πιστούς τη δύναμη, την ψυχική ευφορία, την ειρήνη της ζωής και την ευωδία της πίστης.Διαβάζοντας κανείς την ιστορία της ίδρυσης αυτού του ναού και την προσφορά του στο πέρασμα των χρόνων, από το 1832 και έως σήμερα, νιώθει να αφουγκράζεται όλα εκείνα τα θαυμαστά γεγονότα από την εύρεση της εικόνας της Αγίας Σολομωνής και τις πρωτοβουλίες που ανέπτυξαν εκλεκτές πνευματικές προσωπικότητες, θέλοντας να βοηθήσουν τους ενορίτες με όλες τους τις δυνάμεις. Τα προσωπικά μου συναισθήματα για τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος, είναι συναισθήματα βαθιάς αγάπης και ειλικρινούς ενδιαφέροντος, αφού εκεί πρωτοπήγα εκκλησία και στην ενορία της Αγίας Τριάδος, ήταν η γειτονιά μου και το σχολείο μου. Η κοινωνική δράση της εκκλησίας της Αγίας Τριάδος είναι πολύ μεγάλη, ιδιαίτερα σε θέματα Νεολαίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού (παιδική χορωδία, πνευματικό κέντρο, αθλητικό σωματείο “Αναγέννηση” κλπ.). Η φιλανθρωπική δράση της εκκλησίας της Αγίας Τριάδος είναι μεγάλη και αξίζουν πολλοί έπαινοι σε όλους τους ιερείς, τους εκκλησιαστικούς Επιτρόπους, τις Ερανικές Επιτροπές και τους λαϊκούς συνεργάτες, οι οποίοι, χρόνια τώρα με παραδειγματική αγάπη, αφοσίωση, και κοινωνική ευαισθησία, προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους και βοηθούν κάθε πάσχοντα, κάθε πονεμένο άνθρωπο που προστρέχει στον Ιερό Ναό, ζητώνιας την ευσπλαχνία και την αρωγή του Θεού. Θερμά συγχαρητήρια αξίζουν και στο περιοδικό “Νέες Ιδέες” για το αφιέρωμά του αυτό, που αναδεικνύει τη μεγάλη συμβολή του ιστορικού Ναού της Αγίας Τριάδος στην κοινωνική και πολιτιστική ευημερία της πόλης μας.
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ 175 ΕΤΩΝ ΤΗΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΟ (1832 – 2007)
ΤΟΥ ΠΑΝΟΣΙΟΑΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ
κ. ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Παναγιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα,
Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί,
Ουδέποτε, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και οι πατέρες και οι ενορίτες της Αγίας Τριάδος, είχαμε διαισθανθεί το γεγονός αυτό, το γεγονός της ώρας αυτής. Ο Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος θα συμπληρώσει εφέτος 175 έτη από της ίδρυσής του. “Έκθαμβος τη αλήθεια, εκ του γεγονότος τοΰτου” αισθάνομαι τη στιγμή αυτή να αναφωνήσω: “Δόξα τω Θεώ ότι ούτως ηυδόκησεν,ούτως ηθέλησεν και ούτως εποίησεν”. Επιτρέψτε μου, παρακαλώ πολύ, να ομιλήσω απόψε απλά, όσο είναι δυνατόν πιο απλά, σ’ αυτή την όμορφη παρέα, σ’ αυτή την αδελφική σύναξη. Να ομιλήσω απλά προς τον Κύριο και Δομήτορα της Εκκλησίας μας, ευχαριστώντας τον για την ευλογημένη αυτή μέρα, που με την αγάπη Του και μέσα στις ανεξιχνίαστες Βουλές του, χάρισε στην τοπική μας Εκκλησία. Και να Του φωνάξω, γεμάτος ευγνωμοσύνη, εκείνο του Ιερού Ψαλμωδού “τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων, ων ανταπέδωκεν ημίν;”. Στη συνέχεια και με γλώσσα απλή, αλλά με σεβασμό και αφοσίωση να ομιλήσω σε Σας, Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, διότι απόψε έχουμε την ιδιαίτερη χαρά και ευλογία, όλοι εμείς τα πνευματικά σας παιδιά, να σας έχουμε ανάμεσά μας, κάνοντας το Δείπνο τούτο, χωρίς υπερβολή, Δείπνο Μυστικό, Δείπνο αγάπης και ενότητας, Δείπνο όντως ψυχικού χορτασμού και πνευματικής ευφροσύνης. Ας ξεκινήσουμε όμως το ταξίδι μας μέσα στο χρόνο και ας μεταφερθούμε νοερά στην παραλία του Φαλήρου στις αρχές του 18ου αι. Από κει, αντικρύζουμε ένα καταπράσινο λόφο, που σ’ αυτόν συνυπάρχουν αρμονικά, οι παλιές αρχοντικές οικογένειες της Θεσσαλονίκης, η κοινότητα των Κεφαλλονιτών και η μεγαλύτερη Εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Σ’ αυτό το σημείο ν’ αναφέρουμε ότι η οδός X. Τρικούπη ήταν η κατοικία των Ραββίνων. Η περιοχή έμοιαζε σαν ένα νησάκι που όλοι μαζί ζούσαν ειρηνικά και με ασφάλεια, και όπως μας διηγόταν αιωνόβιος ενορίτης η περιοχή του Φαλήρου σύμφωνα με τα λεγάμενα του παππού του ήταν ένα είδος χαμένου παραδείσου. Όλη η περιοχή ευωδίαζε από τα αρώματα πίστεως και ευσεβείας. Οι Κεφαλλονίτες ερχόμενοι στη Θεσσαλονίκη έφτιαξαν την κοινότητά τους στην περιοχή του Φαλήρου. Άνθρωποι ταπεινοί, ενάρετοι, ελεήμονες και αγνοί συνετέλεσαν ώστε να αγορασθεί ένα οικόπεδο και κει να χτισθεί ο πρώτος ναός της περιοχής. Ο ναός της Αγίας Τριάδος. Το ημερολόγιο των εγκαινίων του Ναού έδειχνε το έτος 1832. Το γεγονός αυτό μαρτυρεί και η παλιά μεταλλική σφραγίδα του Ναού: “ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΝ ΘΕΣ/ΝΙΚΗ I. Ν. ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ. ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1832″. Δυστυχώς έγγραφες πηγές δεν έχουμε για να μελετήσουμε ιστορικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Ένα ιστορικό προφορικό γεγονός που σώζεται μέχρι σήμερα και που συνέβη κατά τη χρονολογική περίοδο 1860-1870 είναι η κατάρρευση του γυναικωνίτου με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 12 άνθρωποι. Ας είναι αιωνία τους η μνήμη. Μου είναι δύσκολο, για να μην πω ακατόρθωτο, να αναφερθώ σε ιστορικά γεγονότα του Ιερού Ναού της Αγίας Τριάδος. Ενός ναού με ένδοξο και ιστορικό παρελθόν 175 ετών και να τα παρουσιάσω σε διάστημα λίγων λεπτών. Θα προσπαθήσω να αναφερθώ σε ορισμένα συνοπτικά ιστορικά γεγονότα που συνέλεξα μέσα από τα αρχεία του Ναού, της Ιεράς μας Μητροπόλεως, αλλά και από σχετικές διηγήσεις των παλαιών ενοριτών της Εκκλησίας μας. Το έτος 1890 βρίσκεται η θαυματουργός εικόνα της Αγίας Σολομωνής. Διαβάζουμε ένα σχετικό υπόμνημα του Καθηγητού κ. Στάθη Μακρίδη γιού του πατρός Μιλτιάδου Μακρίδη. “Εις την θέσιν, εις την οποίαν ευρίσκεται το Ναϊδριον της Αγίας Σολομωνής, επί Τουρκοκρατίας υπήρχε κτήμα Τούρκου προΰχοντος. Αυτός, επιθυμών να εκτελέση ωρισμένας εργασίας, εύρε πηγήν και μέσα εις μία κρύπτην την εικόνα της Αγίας Σολομωνής. Αργότερα διεπίστωσεν την ιαματικήν και αγιαστικήν ευεργεσίαν του αγιάσματος”. Σε έγγραφο του 1892 γίνεται λόγος να διαφυλαχθεί το αγίασμα της Αγίας Σολομωνής με το να περιφράζουν την περιοχή γύρω από το μέρος του αγιάσματος. Το 1902 σε έγγραφο του Ναού προς το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης αναφέρεται ότι ο Ναός έχει υποστεί σοβαρότατες ζημίες και παύει να λειτουργεί. Το 1905 προϊστάμενος του Ναού είναι ο Αρχιμανδρίτης Άνθιμος ηλικίας 95 ετών. Στα έγγραφά του υπογράφει ως Αρχιμανδρίτης Άνθιμος Πρωθιερεύς.Το 1920 υπεβλήθη αίτηση των ενοριτών προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης να υπηρετούν στο ναό 5-6 εφημέριοι, διότι οι υπάρχοντες δεν επαρκούν δια τας ανάγκας της ενορίας”. Το 1925 πυρκαγιά που προήλθε μάλλον από καντήλα έκαψε τμήμα του παλαιού ξύλινου τέμπλου και αξιόλογες εικόνες που βρίσκονταν σ’ αυτό. Ενδεικτικά αναφέρω μερικές εικόνες που σώθηκαν όπως την περίφημη εικόνα της Βαϊοφόρου και την εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας. Σε έγγραφο του Προϊσταμένου π. Δημητρίου Μακροδημοπούλου με ημερομηνία 21-6-1930, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι “Δεξιός Ιεροψάλτης του Ναού της Αγ. Τριάδος είναι ο Σωκράτης Παπαδόπουλος, εργαζόμενος ως γραμματεύς της Συντεχνίας των Αρτοποιών Θεσσαλονίκης. Ο Σ. Παπαδόπουλος ήταν κορυφαίος Ιεροψάλτης της Θεσσαλονίκης, απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Μαθητής του Νηλέως και κορυφαίος μαθητής του ήταν ο Άρχων Πρωτοψάλτης του Αγίου Δημητρίου Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος. Τη δεκαετία του 1930 υπηρετεί στο Ναό ο μεγάλος πνευματικός της Θεσσαλονίκης πατήρ Αριστοτέλης Ζαχαριάδης. Έγγραφο της Ι.Μ.Θ. το 1932 τον αναφέρει ως “ο αόμματος ιερεύς”. Το 1933 και για 40 συναπτά έτη προϊστάμενος στην Αγ. Τριάδα αναλαμβάνει ένας εύγλωττος, μεγαλοπρεπής και μεγαλουργός ιερεύς ο π. Μιλτιάδης Μακρίδης, μία ισχυρή προσωπικότητα που προσέδωσε μια ασυνήθιστη αίγλη στην ενορία της Αγίας Τριάδος. Τελετάρχης σ’ όλες τις μεγάλες πανηγύρεις της Θεσσαλονίκης με βροντερή καλλικέλαδη φωνή. “Οταν έψελνε στα Θεοφάνεια το “Εν Ιορδάνη” από την παραλία, ακουγόταν μέχρι την οδό Βασιλίσσης Όλγας. Κανένας ιερέας δεν είχε προκαλέσει τόση φανατική αφοσίωση του λαού προς το πρόσωπό του, όσο ο π. Μιλτιάδης. Στις 2 Απριλίου του 1933 το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο αναθέτει το ταμείο του ναού στον επίτροπο Θωμά Μπένη και όπως αναφέρει το πρακτικό “το άτομο αυτό θεωρείται το καταλληλότερο δια της θέσεως αυτής”. Στη θέση αυτή υπηρετεί το Ναό για 33 συναπτά έτη. Διάδοχός του ο γιος του ο κ. Αθανάσιος Μπένης που διακονεί με τη σειρά του για άλλα 30 έτη την Εκκλησία της Αγίας Τριάδος.
Το 1936 ο μεγάλος σεισμός που έγινε στη Χαλκιδική χτύπησε και την Θεσσαλονίκη. Αναφέρονται σοβαρές ζημιές στην κόγχη του Ιερού Βήματος και ράγισμα του τρούλου. Επιτροπή από το Υπουργείο με επικεφαλής τον Ορλάνδο επεσήμαναν την σύντομη κατάρρευση του τρούλου. 1938-1939. Γίνεται προσπάθεια επεκτάσεως του Ναού, μεσολαβεί ο πόλεμος του 1940 και σταμάτησε κάθε εργασία. Το 1950 ανεγείρεται το παρεκκλήσιο της Αγίας Σολομωνής. Το 1956, στις 28 Οκτωβρίου, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κυρός Παντελεήμων ο Α’ καταθέτει τον θεμέλιο λίθο του νέου ναού. 1960: Γίνεται η αποπεράτωση του Ναού. 1967: Ιδρύεται η παιδική χορωδία του Ιερού Ναού από τον Θεόδωρο Παπακωνσταντίνο. 1969: Την χορωδία αναλαμβάνει ο αδελφός του κ. Βασίλειος Παπακωνσταντίνου. Η παιδική χορωδία της Αγίας Τριάδος είναι το καμάρι της ενορίας. Έχει πολλές διακρίσεις σε πολλά πανευρωπαϊκά χορωδιακά φεστιβάλ κατακτώντας τις περισσότερες φορές την πρώτη θέση. 1970: Αρχίζει η αγιογράφηση του Ναού και ολοκληρώνεται το 1994. 1972: Ιδρύεται παιδική κατασκήνωση του Ιερού Ναού στο Γομάτι Χαλκιδικής από τον π. Βασίλειο Μανιώτη. 1974: Προϊστάμενος στην Αγία Τριάδα αναλαμβάνει μία κορυφαία πνευματική προσωπικότητα, ο π. Χαράλαμπος Ηρωίδης. Η ζωή του όλη ήταν μία συνεχής προσφορά προς τον Θεό και τους ανθρώπους. Με τρόπο που μόνο εκείνος ήξερε, χάριζε στον καθένα τα πρέποντα, τα χρήσιμα, τ’ απαραίτητα και ωφέλιμα. Κοντά του μαθητεύουν δύο μικρά παιδιά, το ένα ο σημερινός προϊστάμενος και κτήτορας του I. Ν. Αγίου Παντελεήμονος Πανοράματος, Αρχιμανδρίτης π. Νέστορας Σαραντίδης και το δεύτερο ο ομιλών. 17-2-1982: Γίνεται ο διορισμός του νέου Ιεροψάλτου κ. Αγγέλου Γκάγκου που μέχρι σήμερα κοσμεί το δεξιό αναλόγιο. 1983: Προϊστάμενος στην Εκκλησία αναλαμβάνει ο π. Αναστάσιος Λιβάς. Εξαίρετος κληρικός που αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή τους ενορίτες και έφερε τη νεολαία στην Εκκλησία. 1990: Προϊστάμενος στην Εκκλησία αναλαμβάνει ο π. Νεκτάριος Παπαγιαννούλης, ο ιδρυτής του πνευματικού κέντρου της ενορίας. 1993: Βγαίνει για πρώτη φορά ο ΑΡΑΦΟΣ XIΤΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ από την Μονή Παντοκράτορος Αγ. Όρους και έρχεται για προσκύνημα στην Αγία Τριάδα. 1994: Τοποθετείται στο ναό η εφέστιος εικόνα της Παναγίας της Δακρυρροούσης. 1995: Κατασκευάζεται η φιάλη του αγιασμού. 10-12-2000: Μπαίνει ο θεμέλιος λίθος του Ιερού Παρεκκλησίου του Αγίου Σάββα. 29-3-2002: Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναχράντου της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, Αρχιμανδρίτης Θεόφιλος Μπουγιουλέγκας (πνευματικός πατέρας του ομιλούντος) χαρίζει στο Ναό μας τα Ιερά λείψανα των Σαββαϊτών Πατέρων. 31 Μαρτίου 2002: Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κυρός Παντελεήμων ο Β΄ διορίζει στην ελαχιστότητά μου Ιερά Χαριτόβλυτα Λείψανα, 18 τον αριθμό, τα οποία με τη σειρά μου τα χάρισα στο Ναό της Αγίας Τριάδος ως Ιερά Παρακαταθήκη. 23 Ιουνίου 2002: Τελετούνται τα εγκαίνια του Αγίου Σάββα. 20 Ιουνίου 2005: Ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Άνθιμος εγκαινιάζει την αίθουσα των συσσιτίων του Ιερού Ναού. Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι στο θέμα της φιλανθρωπίας η Εκκλησία της Αγίας Τριάδος ικανοποιεί τις στοιχειώδεις βιωτικές ανάγκες των απόρων ενοριτών της και παρέχει σε καθημερινή βάση συσσίτιο για 150 άτομα. Μου δίδεται η ευκαιρία από της θέσεως αυτής να ευχαριστήσω και δημόσια για άλλη μια φορά 70 εθελόντριες κυρίες και δεσποινίδες που διακονούν στα συσσίτια της ενορίας μας. Εξέχουσες προσωπικότητες που υπηρέτησαν στην ενορία της Αγίας Τριάδος είναι: ο Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Ροδόπουλος μετέπειτα Μητροπολίτης Σερεντίου και Τυρολόης, ο διάκονος Ευδόκιμος Κοκκινάκης μετέπειτα Μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως, ο διάκονος Σπυρίδων Καλαφατάκης μετέπειτα Μητροπολίτης Κεφαλληνίας, ο Αρχιμανδρίτης Κωνσταντίνος Βαμβίνης μετέπειτα Πρωτοσύγγελος της Μητροπόλεώς μας ο διάκονος Άνθιμος Αραμπατζόγλου μετέπειτα προϊστάμενος στον Μητροπολιτικό Ναό της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και ο Αρχιμανδρίτης Μακάριος Βαρλάς μετέπειτα προϊστάμενος σε διάφορες διοικητικές θέσεις της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Μεγάλες μορφές και φυσιογνωμίες που υπηρέτησαν το Ναό ως επίτροποι ή ως συνεργάτες των πατέρων είναι: Ο Ιωάννης Μεϊμαρίδης Άρχων Δεπουτάτος του Οικουμενικού Θρόνου, ο γιος του Χρήστος Μεϊμαρίδης επίτροπος του Ε.Σ. από την εποχή του π. Μιλτιάδου μέχρι και του ομιλούντος. Οι αξιότιμοι Βικελίδης, Αρβανιτόπουλος, Οπλοποιός, Χατζηγρηγορίου, που θεωρούνται όλο τους η ψυχή της Αγίας Τριάδος. Ο στρατηγός Φρεσκάνης, ο κτηματίας Ζαχαριάδης, ο έμπορος Βουτυράς, ο δικηγόρος Λασκαρίδης, ο καπνέμπορος Δεβατζής. Ο παιδίατρος Ιωάννης Νούσιος που πήγαινε στα σπίτια των απόρων οικογενειών της ενορίας και τα εξέταζε αφιλοκερδώς, ο γιος του Γεώργιος Νούσιος καθηγητής της Ιατρικής και Δρ. Θεολογίας στενός συνεργάτης της ενορίας μας μέχρι σήμερα. Ο βουλευτής και γενικός διευθυντής Βορείου Ελλάδος Καραθεοδώρου. Ο λιμενάρχης Κιτσόπουλος, ο πρωτοδίκης Πεταλάς, ο στρατηγός Μαγιάκος, ο ακαδημαϊκός Κάρολος Αλεξανδρίδης, ο αχρήματος ιεροψάλτης Σωτήριος Χατζηνικολάου πατέρας του νυν Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.Νικολάου, ο λογοτέχνης Γεώργιος Δέλλιος, ο γερο-Καούδης, μακεδονομάχος του Παύλου Μελά. Οι οικογένειες Πέττη, Μαράτου και Μαραγκού. Οι επιμελήτριες του ναού Αθηνά Θάνου και Αθηνά Λαναρά και ο αείμνηστος νεοκόρος μας Μιλτιάδης Κουνταρδάς. Μεγάλη παράλειψη θα ήταν αν δεν αναφερόμουν στον τελευταίο από τους τελευταίους μεγάλους πνευματικούς της Αγίας Τριάδος, τον π. Παρασκευά Ζωγράφο, η παρουσία του και μόνο στο Ναό μας δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και γαληνεύει τις καρδιές μας. Παναγιώτατε, η ενορία της Αγίας Τριάδος στις μέρες μας δεν κατοικείται πλέον από αρχοντικές οικογένειες, αλλά από κόσμο απλό με αρχοντική καρδιά και “πνεύματι ηγεμονικώ” αντάξια τέκνα εκείνων των προγόνων. Άνθρωποι ευσεβείς, που σέβονται τον Θεό, αγαπούν την Εκκλησία και στηρίζουν το έργο της φιλανθρωπίας και αφειδώς προσφέρουν για τα έργα της ευποιίας.
Η σημερινή εορταστική σύναξη δεν θα έχει για όλους εμάς ποτέ τέλος, όμως ο ομιλών επιβάλλεται να τελειώσει αφού πρώτα για άλλη μια φορά ευχαριστήσει τον Παναγιώτατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Άνθιμο, για το έμπρακτο ενδιαφέρον που δείχνει για το ποιμαντικό, το πνευματικό, το φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο της Αγίας Τριάδος. Επίσης πολλές ευχαριστίες υποβάλλουμε στον εγκάρδιο φίλο και συνεργάτη της ενορίας μας τον αγαπητό κ. Λάκη Ιωαννίδη, τον εμπνευστή της ιδέας για την εορτή των 175 ετών της ιδρύσεως της Εκκλησίας της Αγίας Τριάδος.
Καλή επιτυχία στο έργο του!