|
Η οσία Μελάνη η Ρωμαία, της οποίας η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, είναι από τις εξοχώτερες μορφές του γυναικείου ασκητικού βίου. Το παράδειγμά της είναι ασφαλής οδηγός σε κείνες, που ξεκινούν να ακολουθήσουν έναν δρόμο έξω από τα μέτρα της ανθρωπίνης φύσεως. Γιατί δεν είναι σπάνιο τέτοιες γυναίκες να άγωνται από έναν επιπόλαιο θρησκευτικό συναισθηματισμό, να πιστεύουν πως αφήκαν τον κόσμο και πως κέρδισαν κι όλα τον ουρανό, ενώ κινδυνεύουν να τάχουν χαμένα και τα δύο. "Εφιέμεναι του άρχειν και το υπακούειν απαναινόμεναι", γίνονται "επιστήμονες κατά της εαυτών σωτηρίας". Ο εγωισμός και η φιλαρχία ακολουθούν τους ανθρώπους παντού κι αλλοίμονο σε κείνους, που ξεκινούν στον δρόμο της τελειότητος έξω από την ιερή τάξη της Εκκλησίας. Μα ας ξαναγυρίσουμε στην οσία Μελάνη κι ας κλείσουμε τον Μικρό Συναξαριστή με τα τελευταία λόγια της Οσίας, από τον Ιώβ: "Ως τω Κυρίω έδοξεν, ούτω και εγένετο". Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος δ´.Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. Κοντάκιον, Ἦχος γ΄. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ ΜελῳδοῦἩ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός. |
