Για την αγία Μάρτυρα Δόμνα, της οποίας η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, διασώζεται η εξής ευσεβής παράδοση. Κάπου βρήκε τις Πράξεις των Αποστόλων και τις Επιστολές του Παύλου, διάβασε τον λόγο του Θεού, φωτίσθηκε η ψυχή της από το φως της θείας αλήθειας και πίστεψε στον Χριστό. Την μεταστροφή της επισφράγισε στο τέλος με μαρτυρικό θάνατο και συναριθμήθηκε, σαν έκτη, στις πέντε φρόνιμες παρθένους, έτσι όπως το θέλει ο εγκωμιαστικής στο ιαμβικό δίστιχο: "Έκτην συνάπτω ταις φρονίμοις παρθένοις / την ... Δόμναν εκτετμημένην". Ας σκεφθούμε πόση εσωτερική δύναμη και πόση δραστικότητα έχει ο θείος λόγος, για να επιφέρη τέτοια θαυμαστή αλλοίωση και ριζική μεταβολή στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Είναι "αλλοίωσις της δεξιάς του υψίστου", που επικυρώνει κάθε φορά τα λόγια του αγίου Παύλου, ότι ο λόγος του Θεού είναι "ζων και ενεργής και τομώτερος υπέρ πάσαν μάχαιραν δίστομον...". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´.Ἀθλοφόροι Κυρίου, μακαρία ἡ γῆ, ἡ πιανθεῖσα τοῖς αἵμασιν ὑμῶν, καὶ ἅγιαι αἱ σκηναί, αἱ δεξάμεναι τὰ πνεύματα ὑμῶν· ἐν σταδίῳ γὰρ τὸν ἐχθρὸν ἐθριαμβεύσατε, καὶ Χριστὸν μετὰ παῤῥησίας ἐκηρύξατε. Αὐτὸν ὡς ἀγαθὸν ὑπὲρ ἡμῶν ἱκετεύσατε, σωθῆναι δεόμεθα τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος δ´.Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. Κοντάκιον, Ἦχος γ΄. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ ΜελῳδοῦἩ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός. |