Στα ιερά Ευαγγέλια έχομε την άρνηση του Πέτρου και την έπειτα μετάνοιά του, που με πικρά δάκρυα έκλαψε για το παράπτωμά του. Και όχι μόνο ο Απόστολος του Χριστού "εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς", αλλά και με το αίμα του τελευταία ξέπλυνε την άρνησή του. Αλλά και στην ιστορία των αγίων Μαρτύρων της Εκκλησίας έχομε παρόμοιο παράδειγμα με τον άγιο Ιάκωβο τον Πέρση, του οποίο σήμερα η Εκκλησία τιμά την μνήμη. Όχι μονάχα μετανόησε και έκλαψε, γιατί αρνήθηκε τον Χριστό, μα και το αίμα του έδωκε στο τέλος για το Σωτήρα. Το μαρτύριό του είναι φοβερό και να το διαβάζη κανείς. Εκόπηκαν κομμάτια - κομμάτια από κάθε κλείδωση τα χέρια και τα πόδια του αγίου Μάρτυρος και τελευταία έπεσε και η κεφαλή του. Ο άγιος Μάρτυς Γόρδιος είπεν όταν μαρτυρούσε: "οία ζημιούμαι, μη δυνάμενος πολλάκις υπέρ Χριστού αποθανείν!". Μα ο άγιος Ιάκωβος με τέτοιο φοβερό μαρτύριο απέθανεν "πολλάκις". Ἀπολυτίκιον τοῦ Μάρτυρος, Ἦχος δ´Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶνΠεισθεὶς τῇ καλῇ, συζύγῳ καρτερόψυχε, καὶ τὸ φοβερόν, κριτήριον φοβούμενος, τῶν Περσῶν τὸ φρόνημα, καὶ τὸν φόβον Ἰάκωβε κατέπτυσας, καὶ ἀνεδείχθης Μάρτυς θαυμαστός, τὸ σῶμα ὡς κλῆμα συντεμνόμενος. |