Το περιστατικό της διαθήκης του οσίου Λαζάρου, που ασκήτεχε στο Γαλλήσιον όρος και του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη, μας φέρνει στο νου τα λόγια του Προφήτου Ησαΐα προς τον βασιλέα Εζεκία· "Έντειλαι τω οίκω σου, αποθνήσεις συ και ου ζήση". Και μας θυμίζει ακόμη το καθήκον που έχουν όλοι, προ πάντων όμως όσοι ετάχθησαν ηγούμενοι του λαού, να προετοιμάζωνται για την έξοδό τους από τον βίο, γιατί πολλά δυσάρεστα συμβαίνουν, όταν φεύγουν χωρίς ν' αφήσουν τις τελευταίες τους θελήσεις. Όλοι οι άνθρωποι, φεύγοντας από τούτο τον βίο, κάτι έχουν να πουν σε κείνους που μένουν, σαν για να ζητήσουν συχώρεση σαν για ν΄ αφήσουν κάποια εντολή, μα περισσότερο οι ηγούμενοι του λαού. Όποιος αδιαφορεί ή αναβάλλει να εκπληρώση αυτό το καθήκον, έρχεται ξαφνικά ή ώρα της εξόδου και φεύγει ανέτοιμος και πληρώνει έτσι πολύ ακριβά την αδιαφορία και την αμέλειά του. Δυστυχώς καμμιά φορά την πληρώνει και η Εκκλησία. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβεΟἱ Μάρτυρές σου, Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, στεφάνους ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἔκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον, ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων, τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἰκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου, Ἦχος πλ. δ´. Ταῖς ἐπαγρύπνοις προσευχαῖς, ἐν ὀχετοῖς δακρύων τὸν στῦλον κατέβρεχες· καὶ τοῖς ἐκ βάθων στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας ποιμήν, τοῖς προσιοῦσι νέμων συγχώρησιν, Ὅσιε Πατὴρ ἡμῶν Λάζαρε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.Κοντάκιον τοῦ Ὁσίου, Ἦχος δ´. Τῇ ὑπερμάχῳ Τοὺς ὑπὲρ φύσιν σου Σοφὲ πόνους καὶ σκάμματα, αὐτοὶ οἱ Ἄγγελοι ἰδόντες κατεπλάγησαν, δι᾽ ὧν εἴληφας θεόθεν καὶ τοὺς στεφάνους, Ἀλλ᾽ ὣς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς τὸν Κύριον, ἐκ παντοίων ἡμᾶς σῷζε περιστάσεων, ἵνα κράζωμεν, Χαίροις Πάτερ Ποιμὴν ἡμῶν. |