|
Στο βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων διαβάζομε για την Ταβιθά, την μαθήτρια που είχε αναπτύξει σπουδαία φιλανθρωπική εργασία στην Ιόππη και της οποίας η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη. Η Ταβιθά "ην πλήρης αγαθών έργων και ελεημοσυνών ων εποίει", κι όταν πέθανε κι έστειλαν και φώναξαν τον Απόστολο Πέτρο, τότε παρουσιάσθηκαν "πάσαι αι χήραι κλαίουσαι και επιδεικνύμεναι χιτώνας και ιμάτια όσα εποίει μετ' αυτών ούσα η Δορκας". Και τα πρώτα και τα δεύτερα τούτα λόγια φανερώνουν ακριβώς ποιό είναι το νόημα της χριστιανικής και εκκλησιαστικής φιλανθρωπίας. Δηλαδή, να δίνωμε από τα δικά μας και να εργαζώμαστε με τα χέρια μας για τους φτωχούς και με τους φτωχούς κι όχι ν'ασχολούμεθα διαρκώς με την δήθεν οργάνωση της φιλανθρωπίας και να την μετατρέπουμε στη λεγόμενη "κοινωνική πρόνοια". Ο Μέγας Βασίλειος λέει· "Μη τραγωδείν την ευποιϊαν", δηλαδή να μην κάνωμε θέατρο την φιλανθρωπία. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβεΟἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶςἈγωvισάμενοι καλῶς ἀπὸ βρέφους, Μαρκιανὲ σὺv τῷ σοφῷ Μαρτυρίῳ, τὸv ἀποστάτηv Ἄρειοv καθείλετε, ἄτρωτον τηρήσαντες, τὴν ὀρθόδοξοv πίστιν, Παύλῳ ἐφεπόμενοι, τῷ σοφῷ διδασκάλῳ, ὅθεν σὺv τούτῳ εὔρατε ζωήv, ὡς τῆς Τριάδος ὑπέρμαχοι ἄριστοι. |
