Ανάμεσα στις μεγάλες μορφές των οσίων Ασκητών της αρχαίας εποχής είναι ο άγιος Ιλαρίων, του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη. Ο άγιος Ιλαρίων είναι σύγχρονος σχεδόν του Μεγάλου Αντωνίου. Στην πρώτη συνάντησή τους κι ενώ ακόμη ο Ιλαρίων ήταν δεκαέξη ετών κι άρχιζε τώρα τον ασκητικό του βίο, ο Αντώνιος τον ωνόμασε "νέον άστρον του ουρανού". Η μελέτη του βίου των μεγάλων Ασκητών μας κάνει να θαυμάζουμε τον ηρωϊσμό των αγίων εκείνων ανθρώπων, που δεν μαρτύρησαν μια φορά στη ζωή τους, αλλά όλος τους ο βίος ήταν ένα ανδρειότατο μαρτύριο, που με την θέλησή τους και με χαρά το ζητούσαν και το σήκωναν οι μεγάλοι εκείνοι αναχωρηταί. Οι άνθρωποι έμαθαν να ονομάζουν ηρωϊσμούς άλλες πράξεις κι άλλα κατορθώματα, μα είν' αλήθεια πως από τους πιο μεγάλους ηρωϊσμούς και το μεγαλύτερο κατόρθωμα είναι η υποταγή της σαρκός και η νίκη του κόσμου. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ´Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας· καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας φωστὴρ τῇ οἰκουμένῃ, λάμπων τοῖς θαύμασιν, Ἱλαρίων Πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος γ´ . Ἡ Παρθένος σήμερονὩς φωστῆρα ἄδυτον, τοῦ νοητοῦ σε Ἡλίου, συvελθόvτες σήμεροv, ἀνευφημοῦμεν ἐν ὕμvοις. Ἔλαμψας τοῖς ἐν τῷ σκότει τῆς ἀγνωσίας, ἅπαντας ἀναβιβάζων πρὸς θεῖοv ὕψος, Ἱλαρίων τοὺς βοώντας. Χαίροις ὢ Πάτερ, τῶν Ἀσκητῶv ἡ κρηπίς. |