|
Τρεις από τους πιο ένδοξους Μάρτυρας της πίστεως είναι ο Τάραχος, ο Πρόβος κι ο Ανδρόνικος, των οποίων η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη. Όταν διαβάζη κανείς το μαρτύριο και την άθλησή τους, καταλαμβάνεται από θαυμασμό κι από φόβο. Από θαυμασμό, μπροστά στην ανδρεία των αγίων Μαρτύρων, που τα σώματά των εγίνονταν κομμάτια κι εκείνοι ακλόνητοι ωμολογούσαν τον Χριστό κι έχαιραν, γιατί αξιώνονταν να τον μιμηθούν στο Πάθος του. Από φόβο, με τη σκέψη, πως εμείς είμαστε ανέτοιμοι ν'αντέξουμε σε τέτοια σκληρά κι απάνθρωπα βασανιστήρια. Γιατί, αν έλειψε η πίστη των χριστιανών, όμως η σκληρότης των βασανιστών είναι η ίδια. Εμείς στον καθημερινό μας βίο, για μικρά πράγματα και μικρές θυσίες, κάμνομε συμβιβασμούς κι αρνούμεθα την πίστη μας· βέβαιο λοιπόν είναι, πως σ' έναν διωγμό με το πρώτο χτύπημα θα συνθηκολογήσουμε. Ο Θεός ας μας φυλάξη από τέτοια δοκιμασία... Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. α´. Τὸν συνάναρχον ΛόγονΤῶν Ἁγίωv Μαρτύρωv τὰ κατορθώματα, οὐρανῶν αἱ Δυνάμεις ὑπερεθαύμασαν· ὅτι ἐν σώματι θνητῷ, τὸν ἀσώματον ἐχθρόν, τῇ δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ἀγωνισάμενοι καλῶς, ἐνίκησαν ἀοράτως, καὶ πρεσβεύουσι τῷ Κυρίῳ, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶνΤριάδος ἡμῖv, τὴν δόξαν ἐμφανίσαντες, γενναῖοι Χριστοῦ, ὁπλῖται θεῖοι Μάρτυρες, σὺν Ταράχῳ Πρόβος τε καὶ Ἀνδρόvικος, ἤλεγξαν ἄπασαv, τῶν τυράννων ἀθεότητα, τῇ πίστει γενναίως ἐναθλήσαντες. |
