|
Η μεγάλη κοινωνική πληγή της εποχής μας είναι το διαζύγιο, η πληγή που πάει να διαλύση τον θεσμό της οικογενείας. Στην ιερή Ακολουθία του Μυστηρίου του Γάμου, που κι αυτή δυστυχώς κατάντησε ευκαιρία κοσμικής κινήσεως και κοινωνικής επιδείξεως, ακούεται πολλές φορές ο λόγος του Κυρίου, που κανείς δεν τον προσέχει· "ο ουν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω". Αν καμμιά φορά συμβή, για ένα και μόνο λόγο που αναφέρουν τα ιερά Ευαγγέλια, να χωρίση το ανδρόγυνο, πάλι και τότε ο λόγος του Θεού ορίζει τι πρέπει να γίνεται· ο καθένας από τους συζύγους "μενέτω άγαμος". Εχώριζαν καμμιά φορά και οι Άγιοι, όπως βλέπομε στα Συναξάρια, όμως με πρόθεση και σκοπό να ζήσουν με οσιότητα στην μοναξιά της ερήμου, μέσα σε συνεχή άσκηση και στέρηση. Πολλά διδάσκει επάνω σ'αυτό το θέμα ο βίος των οσίων συζύγων Ανδρονίκου και Αθανασίας, των οποίων η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος γ´.Ἀπόστολε Ἅγιε Ἰάκωβε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Ἀπολυτίκιον τοῦ Ὁσίου, Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφαγισθέντοςΤῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Αὐξέντιε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Κοντάκιον τοῦ Ἀποστολου, Ἦχος β´. Τὴν ἐν πρεσβείαιςὩς ἑωσφόρον ἐκλάμποντα πάσαv κτίσιν, τὸν τοῦ Χριστοῦ αὐτόπτην τε καὶ θεηγόρον, ὕμνοις Ἰάκωβοv εὐφημήσωμεν, γεραίροντες τὴv τούτου πανήγυριν σήμερον, πρεσβεύει γὰρ ἀεὶ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. |
