|
Σ' έναν ιερό η Εκκλησία ψάλλει το εξής· "Οίδα, Κύριε, πόσα δύνανται τα δάκρυα...". Πραγματικά είναι μεγάλη η δύναμη των δακρύων της μετανοίας, ώστε ανθρώπους αμαρτωλούς να μπορή να τους μεταβάλη σε αγίους. Σαν το νερό που τρώει και κοιλαίνει την πέτρα, έτσι και τα δάκρυα πλένουν και μαλακώνουν την αμαρτωλή συνείδηση. Στους βίους των αγίων έχομε πολλά παραδείγματα ανθρώπων αμαρτωλών, που μετανόησαν και με τα δάκρυά τους ξέπλυναν τον πρότερο βίο τους. Η αγία Θεοδώρα της Αλεξανδρείας, της οποίας η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, είν' από τα ωραιότερα παραδείγματα. Όταν διαβάζουμε τον βίο και την άσκησή της, θαυμάζομε το βάθος και την ειλικρίνεια της μετανοίας της, την ταπεινοφροσύνη και την καρτερία της. Ξεκίνησε από τον κόσμο αμαρτωλή κι απέθανε αγία, προσφέροντας το σώμα της θυσία ζωντανή στον Θεό. "Δεινόν η αμαρτία!", κηρύττει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων. "Μεγάλη η μετάνοια!", ψάλλει η Εκκλησία. Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος δ´.Ἡ γέννησίς σου Θεοτόκε, χαρὰν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οικουμένῃ, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ λύσας τὴν κατάραν, ἔδωκε τὴν εὐλογίαν, καὶ καταργήσας τὸν θάνατον, ἐδωρήσατο ἡμῖν ζωὴν τὴν αἰώνιον. Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας, Ἦχος πλ. δ´Ἐν σοὶ Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τὸ κατ᾽ εἰκόνα· λαβοῦσα γὰρ τὸν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καὶ πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διὸ καὶ μετὰ Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Θεοδώρα τὸ πνεῦμά σου. Κοντάκιον τῆς Ἁγίας, Ἦχος β΄. Τὰ ἄνω ζητῶνΤὸ σῶμα τὸ σόν, νηστείας κατατήξασα, ἀγρύπνοις εὐχαῖς, τὸν Κτίστην καθικέτευσας, τοῦ λαβεῖν συγχώρησιν, τὴν τελείαν τῆς ἁμαρτίας σου· ἣν καὶ ἔλαβες ἀληθῶς, ὁδὸν μετανοίας ὑποδείξασα. |
