|
Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει με πνευματική ευφροσύνη και λατρευτική λαμπρότητα την Κοίμηση και την Μετάσταση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Καμμιά γυναίκα δεν αξιώθηκε στον κόσμο την μεγίστη τιμή της αγίας παρθένου της Ναζαρέτ, που έγινε μητέρα του Θεού στη γη. Οι γενεές των ανθρώπων μακαρίζουν την Θεοτόκο, που είναι "το αμόλυντον της παρθενίας κειμήλιον", καθώς την εγκωμιάζει ο άγιος Πρόκλος. Η Εκκλησία εφύλαξε τους ωραιότερους ύμνους για την Παναγία και κάθε ψυχή χριστιανού στρέφεται πάντα με εμπιστοσύνη προς την μητέρα του Κυρίου. Είναι ακριβώς η μητέρα, και στο πανάγιο πρόσωπό της βλέπει ο κάθε πιστός την δική του μητέρα, την γυναίκα που τον έθρεψε στα σπλάχνα της, που τον θήλασε το γάλα της, που τον προστάτεψε στην αγκαλιά της. "...μητρώαν έχουσα προς τον Θεόν την ισχύν, και τοις καθ' υπεροχήν αμαρτάνουσι καθ' υπερβολήν την συγχώρησιν εξανύει". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´.Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος πλ. β´. ΑὐτόμελονΤὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν, ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον. |
