Δίπλα στον πρωτομάρτυρα και πρωτοδιάκονο Στέφανο των Ιεροσολύμων, ένδοξο θύμα των χρόνων των διωγμών, είναι ο πρωτοδιάκονος της Ρώμης Λαυρέντιος, του οποίου σήμερα η Εκκλησία τιμά την μνήμη. Είναι πολύ χαρακτηριστική η πράξη του αγίου Λαυρεντίου, όταν συνελήφθη και διετάχθη να παραδώση τους θησαυρούς της Εκκλησίας. Εμάζεψε όλες τις χήρες και τα ορφανά, τους φτωχούς, τους αναπήρους και τους αρρώστους, τους εφόρτωσε πάνω σε αμάξια και τους έφερε στον Αυτοκράτορα· "Αυτοί, Βασιλιά, είναι οι θησαυροί της Εκκλησίας", είπε. Τούτο είναι ένα μεγάλο δίδαγμα. Ούτε για λαμπρές οικοδομές ούτε για τα πολύτιμα ιερά σκεύη ούτε για τις χρυσοΰφαντες στολές μπορούν να καυχώναι οι κληρικοί. Έχουν βέβαια κάποιο λόγο να υπάρχουν κι αυτά μα ποτέ δεν αξίζουν πιότερο από τους φτωχούς και τους αρρώστους, που μπορεί και πρέπει να περιθάλπη η Εκκλησία. Τίποτα δεν αξίζει όσο ένας άνθρωπος. Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος βαρύς.Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδυναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶνΠυρὶ θεϊκῷ, φλεχθεὶς τὴν καρδίαν σου, τὸ πῦρ τῶν παθῶν, εἰς τέλος ἀπετέφρωσας, ἀθλητῶν ἑδραίωμα, θεοφόρε Μάρτυς Λαυρέντιε, καὶ ἀθλών ἐβόας πιστῶς, Οὐδὲν με χωρίσει τῆς ἀγάπης Χριστοῦ. |