|
Τον καιρό που ήκμαζε στην Εκκλησία ο μοναχικός βίος, έβλεπε κανείς ανώτερους αξιωματούχους του Στρατού και της Πολιτείας, που εγκατέλειπαν τα αξιώματά τους και γίνονταν μοναχοί. Τέτοιος είναι ο Άγιος Δαλμάτος, που τον γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία μαζί με το γιο του Φαύστο και τον ερημίτη και ιδρυτή πολλών Μαναστηριών Ισαάκιο. Οι άνθρωποι εκείνοι, που δεν ήσαν βέβαια αποτυχημένοι στη ζωή τους, έφευγαν στα Μοναστήρια όχι απλώς για να βρουν άσυλο, αλλά με πραγματική και βαθειά επιθυμία πνευματικής των καλλιεργείας. Και δεν εγίνονταν μόνο ζωντανά παραδείγματα ευσεβείας και αγιότητος, πράγμα που έχει μεγίστη ευεργετική επίδραση στον έξω κόσμο, μα και ενεργότερα βοηθούσαν την Εκκλησία σε κρίσιμες στιγμές. Ο Άγιος Δαλμάτος έπαιξε σπουδαίο πρόσωπο στην επικράτηση των αποφάσεων της τρίτης Οικουμενικής Συνόδου. Η ακμή της Εκκλησίας προϋποθέτει πάντα άνθηση του μοναχικού βίου. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν ὁ ποιὼν ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκειαν, μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν· ἀλλὰ ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´ . Τὴν ἐν πρεσβείαιςΤοὺς ἐν ἀσκήσει ἐκλάμψαντας ἐν τῶ κόσμῳ, καὶ τὰς αἰρέσεις ἀνατρέψαντας τῇ πίστει, ὕμνοις, Ἰσαάκιον εὐφημήσωμεν, σὺν τῷ Δαλμάτῳ Φαῦστον, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεράποντας, αὐτὸν δυσωποῦντας ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. |
