Όταν κάποτε ο Ιησούς Χριστός μιλούσε στους μαθητάς του για τις συνέπειες που θα είχεν η διδαχή του στον κόσμο και για τη στάση που θάπαιρνε η ειδωλολατρία απέναντι στους πιστούς, είπε και τα εξής, που κάνουν εντύπωση, όταν τα ακούμε από το στόμα του "πράου" και "ταπεινού" θείου Διδασκάλου· "ήλθον διχάσαι άνθρωπον κατα του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής... και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού". Τα λόγια τούτα έρχονται στο νου μας, όταν διαβάζωμε τον βίο και την άθληση της αγίας Μάρτυρος Χριστίνας, της οπίας την μνήμη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία. Ο φανατικός ειδωλολάτρης πατέρας της έγινε ο μεγαλύτερος εχθρός της, ο φοβερώτερος δήμιος και βασανιστής. Θάρρεψε πως με την ωμή και σκληρή βία θα κέρδισε τη νίκη στον πνευματικό πόλεμο, που είχε ανάψει η χριστιανική πίστη μέσα στο σπίτι του. Απατήθηκε οικτρά, όπως όλοι οι πολέμιοι της Εκκλησίας. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθείς.Φωτοειδὴς περιστερὰ ἐγνωρίσθης, ἔχουσα πτέρυγας χρυσᾶς, καὶ πρὸς ὕψος, τῶν οὐρανῶν κατέπαυσας Χριστίνα σεμνή· ὅθεν σου τὴν ἔνδοξον, ἑορτὴν ἐκτελοῦμεν, πίστει προσκυνοῦντές σου, τῶν λειψάνων τὴν θήκην, ἐξ ἧς πηγάζει πᾶσιν ἀληθῶς, ἴαμα θεῖον, ψυχῆς τε καὶ σώματος. |