Ο γνήσιος μοναχικός βίος είν' ένα από τα δυσκολώτερα, μα και ενδοξότερα αγωνίσματα, στα οποία μπαίνουν - όσοι μπαίνουν - παίρνοντας τον δρόμο της τελειότητος. Λίγους πάντα καλεί ο Θεός για να αγωνιστούν στο δύσκολο τούτο στάδιο του μοναχικού βίου και σ' αυτούς βέβαια δεν είν' εκείνοι, που από διάφορους δικούς τους υπολογισμούς γίνονται τάχα μοναχοί. Ένας από τους λίγους είναι ο όσιος Ονήσιμος, του οποίου την μνήμη σήμερα γιορτάζει η Εκκλησία. Μα και των γονέων του το πάθημα είναι πολύ διδακτικό, σαν παράδειγμα για κείνους τους γονείς, που αντιστέκονται στην θεία βουλή και στην κλίση των παιδιών τους να γίνουν μοναχοί. Συμφορά λογίζεται η κλίση ενός νέου, που υπακούει στην θεία κλήση κι εγκαταλείπει τα εγκόσμια, για να προσφέρη ολοκληρωτική θυσία, λογική και ευάρεστη, τον εαυτό του στον θεό. Κι όμως μια τέτοια προσφορά έχει κι αυτή, σε κάθε εποχή, μεγίστη αξία και χρησιμότητα. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος γ΄.Ἀπόστολε Ἅγιε Ἀκύλα, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. |