|
Πολλές φορές γίνεται λόγος για μεγάλες υπηρεσίες, που επρόσφεραν τα Μοναστήρια στα γράμματα. Πραγματικά στα Μοναστήρια, με την υπομονητική εργασία των μοναχών καλλιγράφων, σώθηκαν οι θησαυροί της αρχαίας σοφίας, τότε που ακόμη ήταν άγνωστη η τέχνη της τυπογραφίας. Ένα αρχαίο χειρόγραφο, βγαλμένο από το χέρι ενός ανθρώπου, που έδωκε ζωή στο μοναστήρι, εκτός από την άλλη πολύτιμη αξία του, έχει και αξία ηθική. Είναι η σφραγίδα του κόπου, της υπομονής, της καλαισθησίας και της επιμελείας του ανθρώπου, που στο τέλος θα μείνει άγνωστος στους αναγνώστες και στους φιλολόγους των κατοπινών αιώνων. Πολλά Μοναστήρια είναι ονομαστά για τα σκριπτόριά τους, για τα αντιγραφικά τους δηλαδή εργαστήρια. Ένα τέτοιο Μοναστήρι είναι του όρους Κυμινά, που ίδρυσε ο άγιος Μιχαήλ ο Μελεϊνός, του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβεΟἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. |
