|
Το όνομά της η αγία παρθένος και μάρτυς Κυριακή, της οποίας η Εκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, το οφείλει στο γεγονός ότι οι ευσεβείς γονείς της την ωνόμασαν έτσι, επειδή ακριβώς γεννήθηκε σε ημέρα Κυριακής. Το όνομα συνδέεται στενά με το πρόσωπο και τη συνείδηση του ανθρώπου. Αν το όνομα είναι κάτι έξω από τη φύση του και προστίθεται έπειτα στον άνθρωπο, όμως ύστερα συνδέεται τόσο, που γίνεται ένα με αυτόν. Έτσι καταλαβαίνομε την καλή συνήθεια των ευσεβών χριστιανών να δίνουν στα παιδιά τους τα ονόματα των ηρώων της πίστεως ή άλλα, που συνδέονται με ιερά γεγονότα της Εκκλησίας. Με αυτόν τόν τρόπο και με την ευκαιρία του ετήσιου εορτασμού, όταν η Εκκλησία γιορτάζη τα ιερά της πρόσωπα και γεγονότα, ο κάθε χριστιανός στο όνομά του έχει μια συνεχή υπόμνηση ευσεβείας. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει πως με το όνομα είναι σάμπως να εισάγη "εις την οικίαν έκαστος την εαυτού τον άγιον". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τὰ ἄνω ζητῶνἩ Μάρτυς Χριστοῦ, ἡμᾶς συνεκαλέσατο, τοὺς ἄθλους αὐτῆς, τοὺς θείους καὶ παλαίσματα, ἐγκωμίοις ᾆσαι νῦν, φερωνύμως αὐτὴ γὰρ πέφηνεν, ὡς ἀνδρεία τώ φρονήματι, κυρία νοός, τε καὶ παθῶν ἀπρεπῶν. |
