3 Ἰουλίου

Μεγάλη συμφορά στην Εκκλησία θεωρήθηκε πάντα η αίρεση, δηλαδή η νόθευση της πίστεως με κακοδιδασκαλίες έξω από εκείνο που "πάντοτε, πανταχού και υπό πάντων" ήταν παραδεκτό και πιστευτό. Με την αίρεση χάνεται η ενότης της πίστεως, που δεν μπορεί παρά να είναι μία για όλους τους χριστιανούς κι έτσι βέβαια χάνεται και η ενότης στην Εκκλησία, που και αυτή δεν μπορεί παρά να είναι μία, όπως το ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως· πρώτο απ' όλα τα γνωρίσματα της Εκκλησίας αναφέρομε την ενότητά της και λέμε· "εις μιαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν". Γι' αυτήν την ενότητα της Εκκλησίας αγωνίσθηκαν πολύ οι ιεροί Πατέρες εναντίον των αιρέσεων, όπως ο Άγιος Ανατόλιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, του οποίου σήμερα τιμούμε την μνήμη. Ο άγιος Παύλος γράφει πως οι χριστιανοί πρέπει να είναι "κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοΐ και εν τη αυτή γνώμη".

Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´

Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον, Ἦχος δ´ . Ἐπεφάνης σήμερον

Ὑακίνθῳ σήμερον, ἐξ ὑακίνθων, ἀμαράντων πλέξωμεν, στέφανον πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως κραυγάζοντες, Χαίροις μαρτύρων, τὸ κλέος Ὑάκινθε.


Ἐπιστροφή