|
Στα ιερά Ευαγγέλια έχομε την παραβολή του ασώτου υιού, που εζήτησε το μερίδιό του κι έφυγε από την πατρική στέγη σε μακρυνή χώρα "ζων ασώτως". Στην ιστορία της Εκκλησίας έχομε το παράδειγμα του Αγίου Υπατίου,που σήμερα γιορτάζεται η μνήμη του. Κι αυτός, έπειτα από μια διαφωνία με τον πατέρα του, έφυγε σε μακρυνή χώρα, όχι για να ασωτέψη, μα για να διακριθή, σαν άριστο παράδειγμα οσίου μοναχού και ασκητού. Όπως και σε όλους τους αληθινούς και αγίους Ασκητάς έτσι και στο πρόσωπο του Αγίου Υπατίου βρίσκει δικαίωση η φυγή από τον κόσμο και ο μοναχικός βίος, όχι σαν αργία και αχρήστευση των δημιουργικών μας δυνάμεων, αλλά σαν σκληρή ηθική προσπάθεια και πνευ-ματική εργασία, ευεργετική και σε μας και στο περιβάλλον μας. Βρίσκονται άνθρωποι - και σήμερα και πάντα, που βγαίνουν έξω από τα μέτρα της ανθρωπίνης φύσεως. Είναι οι "δυνάμενοι χωρείν". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´. Ταχύ προκατάλαβεΟἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστὲ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´ . Τὰ ἄνω ζητῶνΤῇ πίστει Χριστοῦ, τρωθέντες παμμακάριστοι, καὶ τούτου πιστῶς, πιόντες τὸ ποτήριον, τὰ Περσῶν σεβάσματα, καὶ τὸ θράσος εἰς γῆν κατεβάλετε, τῆς Τριάδος ἰσάριθμοι, πρεσβείας ποιοῦντες, ὑπὲρ πάντων ἡμῶν. |
