Η μελέτη του βίου και της ασκήσεως των οσίων Ασκητών μας διδάσκει και τούτο το καλό και ωφέλιμο μάθημα, ότι δηλαδή ο πνευματικός βίος δεν κατορθώνεται χωρίς χειραγώγηση και χωρίς υπακοή. Ο όσιος Ιάκωβος, του οποίου την μνήμη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, υπερηφανεύθηκε πως είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο πνευματικής τελειότητος, που να μην του χρειάζεται πλέον συμβουλή και χειραγώγηση από κανένα. Αυτή την υπερήφανη γνώμη του την πλήρωσε πολύ ακριβά και μόνο μία ειλικρινής μετάνοια έπειτα τον έσωσε. Όχι πια στην ασκητική, μα στην κοσμική μας ζωή το βλέπομε καθημερινά πόσο γελιούνται κα πέφτουν έξω άνθρωποι υπεροπτικοί και ισχυρόγνωμοι που δεν θέλουν να ακούσουν κανένα. Και το χειρότερο είναι ότι τουλάχιστον δεν διδάσκονται από τα παθήματά των και δεν μετανοούν. Κάπου στην Πολιτεία του γράφει ο αρχαίος Πλάτων· "... χαίρω διαλεγόμενος τοις σφόδρα πρεσβύταις". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος γ´ . Ἡ Παρθένος σήμερονΡαντισμοῖς αἱμάτων σου, καθηγνισμένην παρθένε, καὶ Μαρτύρων στέμμασι, σὲ Ἀκυλίνα στεφθείσαν, δέδωκε, τοῖς ἐν ἀνάγκαις τῶν νοσημάτων, ἴασιν, καὶ σωτηρίαν ὁ σὸς νυμφίος, τοῖς προστρέχουσιν ἐν πίστει, Χριστὸς ὁ βρύων ζωὴν αἰώνιον. |