Όλοι οι άνθρωποι, όταν βρεθούν σε δύσκολη θέση κάνουν τάματα και δίνουν υποσχέσεις, να τους βοηθήση ο Θεός. Λίγοι όμως, όταν απαλλαγούν από τα δεινά τους, θυμούνται τις υποσχέσεις των. Ένας από τους λίγους αυτούς είναι ο όσιος Πέτρος, που έζησε πενήντα τρια χρόνια ερημίτης στον Άγιον Όρος, και του οποίου την μνήμη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία. Καμμίαν ανάγκη δεν έχει ο Θεός από τα τάματα και τις θυσίες των ανθρώπων, αλλά με όσα οι άνθρωποι προσφέρουν και θυσιάζουν στον Θεό δείχνουν την εσωτερική τους διάθεση και την ευσέβειά τους. Ό,τι κι αν προσφέρουν άλλως τε οι άνθρωποι δεν είναι, παρά ό,τι τους δίνει ο Θεός. Γι' αυτό και στη θεία Λειτουργία λέει ο λειτουργός· "τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν...". Μόνο η εσωτερική διάθεση είναι δική μας· εκείνη κάνει το τάμα κι εκείνη είναι που προσφέρει θυσία μια ζωή ολόκληρη στο ερημιτήριο του ασκητού. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´. Τοῦ λίθου σφαγισθέντοςΤῆς ἐρήμου πολίτης καὶ ἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Πατὴρ ἡμῶν Ονούφριε· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα. Κοντάκιον, Ἦχος πλ. δ´ . Πίστιν ΧριστοῦΦῶς νοητὸν καὶ οὐράνιον, Πέτρε λαβὼν ἐν καρδίᾳ σου, τῆς ἀκηράτου Τριάδος δοχεῖον ὤφθης λαμπρότατον, καὶ χάριν τῶν θαυμάτων ἀπείληφας, κραυγάζων, Ἀλληλούϊα. |