Χαρά στον άνθρωπο, που μπορεί, βλέποντας να πλησιάζη το επίγειο τέλος του, να επαναλάβη τα λόγια του Αποστόλου Παύλου "τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμον τετέλεκα, την πίστιν τετήρηκα". Με μια τέτοια πληροφορία της συνειδήσεως, το τέλος του βίου δεν είναι οδυνηρό, δεν είναι θάνατος, αλλά μετάβαση, όπως λέει το ιερό Ευαγγέλιο, "εκ του θανάτου εις την ζωήν". Γιατί στον ουρανό δεν φθάνομε, παρά μονάχα περνώντας από την γη, και το τέρμα του βίου δεν είναι το τέλος της ζωής, αλλά το ακρότατο σημείο της ηθικής τελειώσεως, στην οποία εφθάσαμε κατά την επίγειο πορεία μας. Ο άγιος Μιχαήλ, Επίσκοπος Συννάδων, του οποίου την μνήμη γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία, στην ηλικία των ογδόντα ετών που απέθανε, ύστερα από κόπους και αγώνας για την ορθόδοξη πίστη, θα μπορούσε να επαναλάβη τα λόγια του μεγάλου Αποστόλου· "...λοι-πόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος". Ἀπολυτίκιον, Τῆς ἙορτῆςΚοντάκιον, Ἦχος δ´ . Ἐπεφάνης σήμερον Ὥσπερ μέγας ἤλιος, ἐξανατείλας, καταυγάζεις ἅπαντας, τῶν ἀρετῶν σου τῷ φωτί, καὶ τῶν θαυμάτων ταῖς λάμψεσι, θαυματοφόρε, Ἀγγέλων ὁμώνυμε. |