Ο Όσιος Αρσένιος ο Μέγας, του οποίου σήμερα η Εκκλησία τιμά την μνήμη, είναι ο άγιος της σιωπής. Διάκονος στη Ρώμη, διδάσκαλος ύστερα των τέκνων του Αυτοκράτορος στην Κωνσταντινούπολη, άνθρωπος με μεγάλη μόρφωση και πολλή σοφία, εγκατέλειψε τα εγκόσμια κι έφυγε στην έρημο. Εκεί επέρασε τη ζωή του μέσα στη σιωπή και στη νοερή προσευχή. "Ποτέ δεν μετενόησα", έλεγεν, "επειδή εσιώπησα, πολλές φορές όμως μετενόησα, επειδή ωμίλησα". Σήμερα οι άνθρωποι μιλούν πολύ μεταξύ τους και πολύ λίγο μιλεί ο καθένας με τον εαυτό του. Κι όμως είναι ανάγκη να μιλούμε με τον εαυτό μας περισσότερο απ' ό,τι μιλούμε με τους άλλους ανθρώπους. Μέσα μας είναι ένας ολόκληρος κόσμος. "Ένδον σκάπτε" έλεγαν οι αρχαίοι. Ποτέ δεν θα μπορέσουμε να φτάσουμε στο "γνώθι σαυτόν", την αυτοεπίγνωση, αν δε σιωπούμε, αν αντιθέτως διαρκώς μιλούμε παντού, χωρίς αιτία και σκοπό. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος βἈπόστολε Χριστῷ τῷ Θεῷ ἠγαπηπημένε, ἐπιτάχυνον, ῥῦσαι λαὸν ἀναπολόγητον, δέχεταί σε προσπίπτοντα, ὁ ἐπιπεσόντα τῷ στήθει καταδεξάμενος· ὃν ἱκέτευε, Θεολόγε, καὶ ἐπίμονον νέφος ἐθνῶν διασκεδάσαι, αἰτούμενος ἡμῖν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. Κοντάκιον, Ἦχος β´Τὰ μεγαλεῖά σου Παρθένε τὶς διηγήσεται; βρύεις γὰρ θαύματα, καὶ πηγάζεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς θεολόγος καὶ φίλος Χριστοῦ. |