|
Έν' από τα πράγματα του κόσμου, που κι όταν είναι κι όταν δεν είναι στην διάθεση του ανθρώπου, αποτελεί εμπόδιο στη σωτηρία του, είναι ο πλούτος. Δυσάρεστο να είναι κανείς φτωχός, επικίνδυνο να είναι πλούσιος. Λίγοι άνθρωποι σηκώνουν με σοφία τον όγκο του πλούτου κι αντέχουν με υπομονή το βάρος της φτώχειας. Και στα δύο υπήρξε αξιοθαύμαστος ο πολύαθλος Ιώβ, του οποίου η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη. Όταν ήταν πλούσιος, στάθηκεν αληθινός, άμεμπτος, δίκαιος και θεοσεβής κι όταν τα έχασε όλα, παιδιά και πλούτο, κι έμεινε λεπρός και πληγωμένος μακρυά από τους ανθρώπους κι έξυνε μ' ένα όστρακο τα έλκη του σώματός του, έλεγε διαρκώς κ' επανελάμβανε· "Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου. Αν δεχθήκαμε τα καλά από τον Θεό, τα κακά δεν θα τα υποφέρωμε;" Τούτα τα λόγια αν τα ήξεραν, θα ήσαν οι πλούσιοι δικαιότεροι κ' οι φτωχοί καρτερικώτεροι. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος β´.Τοῦ δικαίου σου Ἰώβ τὴν μνήμην, Κύριε, ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σὲ δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.Ὡς ἀληθὴς καὶ δίκαιος, θεοσεβὴς καὶ ἄμεμπτος, ἡγιασμένος τε ὤφθης πανένδοξε, Θεοῦ θεράπον γνήσιε· καὶ ἐδίδαξας κόσμον, ἐν τῇ σῇ καρτερίᾳ Ἰώβ πολύαθλε· ὅθεν πάντες τιμῶντες, ὑμνοῦμέν σου τὸ μνημόσυνον. |
