|
Όσοι δεν πιστεύουν στην εσωτερική αξία του ανθρώπου και στο έργο της θείας χάριτος, μιλούν μόνο για κληρονομικότητα, για κοινωνικό περιβάλλον και γι' άλλους φυσικούς και οικονομικούς παράγοντας, που επιδρούν στον άνθρωπο και καθορίζουν την εξέλιξή του. Αν είν' έτσι, τότε ο άνθρωπος είναι ολωσδιόλου υποδουλωμένος σε μια ανάγκη και μια μοίρα, χωρίς δική του βούληση κι ελευθερία, μα και χωρίς καμμιά ευθύνη για τις πράξεις του· άξιος μήτε για έπαινο μήτε για ψόγο. Κι όμως ο άνθρωπος δεν είναι μόνο ό,τι γεννιέται, μα και ό,τι γίνεται με την αγωγή και με τη θεία χάρη, που η πρώτη σαν καλλιέργεια κι η δεύτερη σαν υετός από τον ουρανό, επιδρούν στο χωράφι, που λέγεται ηθική ελευθερία του ανθρώπου. Ο όσιος Θεόδωρος ο Συκεώτης, καρπός παρανόμου σχέσεως, γεννήθηκε σ' ένα πανδοχείο, κι όμως ούτε ο τρόπος ούτε ο τόπος της γεννήσεώς του εμπόδισαν να αναδειχθή ο αγιώτερος άνθρωπος της εποχής του. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ´Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Θεόδωρε τό πνεῦμά σου. Κοντάκιον, Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερονὩς πυρίνῳ ἅρματι, ταῖς ἀρεταῖς Θεοφόρε, ἐπιβὰς ἀνέδραμες, εἰς οὐρανίους οἰκήσεις, Ἄγγελος μετά ἀνθρώπων συμβιοτεύων, ἄνθρωπος σὺν τοῖς Ἀγγέλοις περιχορεύων· διά τοῦτο ἀνεδείχθης, θαυμάτων θεῖον, δοχεῖον Θεόδωρε |
