|
Ο Μέγας Βασίλειος σ'έναν από τους ασκητικούς του λόγους γράφει τα εξής για την υπακοή. "Η αληθής και τελεία υπακοή των υποχειρίων προς τον καθηγούμενον εν τούτω δείκνυται, εν τω μη μόνον των ατόπων κατά την συμβουλήν του προεστώτος απέχεσθαι, αλλά μηδέ αυτά τα επαινετά χωρίς της εκείνου γνώμης ποιείν". Και παρακάτω στον ίδιο λόγο για την αξία της υπακοής γράφει. "Ο της υπακοής μισθός μείζων του κατά την εγκράτειάν εστι κατορθώματος". Όσοι έχουν μελετήσει και γνωρίζουν καλά την ανθρώπινη φύση, μα κι όσοι έκαμαν υπακοή στη ζωή τους μπορούν να ξέρουν την μεγάλη παιδαγωγική αξία της υπακοής, που δεν είναι ταπεινό κι ανελεύθερο αίσθημα, αλλά παράδοση του εαυτού μας κι ανάθεση της πνευματικής μας προκοπής σε έμπειρο οδηγό. Ο όσιος Ιωάννης, τον οποίον τιμά σήμερα η Εκκλησία, μαθητής του αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου, είναι ονομαστός για την υπακοή και υποταγή στον δάσκαλό του Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ´Ἐν σοί Πάτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβών γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττων ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὅσιε Ἰωάννη τό πνεῦμά σου. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τοὺς ἀσφαλεῖςὩς Ἀσκητῶν, ὑπογραμμόν καὶ σέμνωμα, τῶν οὐρανίων μέτοχον κατὰ χρέος εὐφημοῦμέν σε, ὦ Ἰωάννη παμμακάριστε· ὁσίως γὰρ τὸν βίον διελήλυθας, καὶ χάριτος ἐνθέου κατετρύφησας, ἐξ ἧς Πάτερ δώρησαι τοῖς δούλοις σου. |
