|
Πολλά δεινά υπέστη η Εκκλησία στο πέρασμα των αιώνων από την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της ζητήματα. Στην φάλαγγα των Μαρτύρων ακολουθεί η χορεία των Ομολογητών, που διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, ταλαιπωρήθηκαν κι απέθαναν, επειδή με κανέναν τρόπο δεν δέχθηκαν να πετάξουν "τα άγια τοις κυσί". Δυστυχώς η πολιτική εξουσία δεν μπόρεσε πάντα να καταλάβη τα όρια της δικαιοδοσίας της και να ξεχωρίση ό,τι ανήκει στον Καίσαρα κι ό,τι ανήκει στον θεό, Κι όταν ακόμη η πολιτική εξουσία δέχεται την Εκκλησία σαν πνευματική αρχή μέσα στο κράτος, με δικούς της σκοπούς και τρόπους διοικήσεως, και τότε το κάνει, όχι γιατί πιστεύει πάντα στην Εκκλησία, μα τις περισσότερες φορές από πολιτική σκοπιμότητα. Ο ομολογητής Άγιος Μαρτίνος, Πάπας Ρώμης, τον οποίον τιμά σήμερα η Εκκλησία, είναι από τους ιερούς εκείνους άνδρας, που επλήρωσαν την ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας στα εσωτερικά της Εκκλησίας. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν ὁ ποιών ἀεί μεθ᾽ ῆμῶν κατά τήν σήν ἐπιείκειαν, μή ἀποστήσῃς τό ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν· ἀλλά ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τήν ζωήν ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳὩς Ἱεράρχης τῶν ἀῤῥήτων και διδάσκαλος, Θεολογίας ἀληθοῦς ἐκφάντωρ πέφηνας, καὶ ἀνέβλυσας Μαρτῖνε δογμάτων ρεῖθρα· Τὸν Χριστὸν γὰρ ἐν δυσί τελείαις φύσεσι, καὶ θελήσεσι πανσόφως ἐδογμάτισας, τοῖς βοῶσί σοι, χαίροις Πάτερ πανόλβιε. |
