|
"Ου τόπω, αλλά τρόπω την μοναδικήν πολιτείαν ορίζομεν", γράφει ο Μέγας Βασίλειος. Κι αληθινά δεν είναι ο τόπος, μα ο τρόπος που κάνει τον μοναχό. Γιατί και τούτο είναι αληθινό, πως ο διάβολος δεν πειράζει τους ανθρώπους μόνο στην πόλη, μα και στην έρημο και μάλιστα καμμιά φορά περισσότερο εκεί. Γι αυτό μπορεί κανείς και στην πόλη νάναι μοναχός - "κοσμοκαλόγερος" - αφού καλογερική δεν είναι το σχήμα μόνο, μα κι ο τρόπος, η εσωτερική διάθεση, η υπακοή, η ακτημοσύνη και τάλλα της μοναχικής πολιτείας. Η οσία Ανθούσα, την οποίαν τιμά σήμερα η Εκκλησία, ήταν κόρη βασιλέως, εγεννήθη κι έζησε μέσα στο βασιλικό παλάτι αληθινή μοναχή και εις τίποτε δεν την εμπόδισε ο θόρυβος της κοσμικής ζωής και η βασιλική λαμπρότης του τόπου. Μερικοί τώρα που φεύγουν στα μοναστήρια ένα κατορθώνουν, να μεταφέρουν εκεί τον θόρυβο του κόσμου και να μεταβάλουν σε "τουριστικά" κέντρα τους τόπους της προσευχής και της πνευματικής ασκήσεως. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´.Κανόνα πίστεως, καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Βασίλειε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος πλ. β´. Τὴν ὑπέρ ἡμῶνΤὴν βασιλικήν, προσάγων ἱερουργίαν, τῷ Παμβασιλεῖ, Βασίλειε θεοφάντορ, ὁλοκάρπωμα θεῖον, τοὺς θείους ἀγῶνάς σου, ἱερῶς αὐτῷ προσέφερες, Ἱεράρχα πανσεβάσμιε, ἐκβοῶν τοῖς προσιοῦσί σοι· Ἡ τῆς Εἰκόνος τιμή, ἀνυψοῦται Χριστῷ. |
