|
Σε μερικούς γεννιέται κάποτε το ερώτημα. Τι τάχα ν' αξίζη περισσότερο ενώπιον του Θεού η άθληση των μαρτύρων ή η άσκηση των Οσίων; Ένα τέτοιο ερώτημα δεν έχει θέση. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο όπου βρεθή δοξάζει τον Θεό. Ο Απόστολος γράφει· "...μεγαλυνθήσεται Χριστός εν τω σώματί μου, είτε δια ζωής είτε δια θανάτου", που θέλει να πη πως η μαρτυρία Ιησού Χριστού σφραγίζεται είτε με δάκρυ είτε με αίμα. Για τη ζωή των ανθρώπων δεν έχει αξία πόσο ζη κανείς, αλλά πώς ζη. Και για τον θάνατό τους δεν εξετάζεται πότε, αλλά πώς αποθνήσκουν - με ποιά διάθεση στέκονται μπροστά στο θάνατο. Στη ζωή των πιστών η ζωή κι ο θάνατος δεν είναι ποσότητες, αλλά ποιότητες. Υπήρξαν όμως και άγιοι που έζησαν όσιοι και πέθαναν μάρτυρες - οσιομάρτυρες, όπως οι Σαράντα Μοναχοί της μονής του αγίου Σάββα κοντά στον Ιορδάνη, των οποίων σήμερα η Εκκλησία επιτελεί την μνήμη. Ἀπολυτίκιον , Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθείςὩς τοῦ Σωτῆρος ἁγιόλεκτοι ἄρνες, ἐξωρμημένοι ἐκ χωρῶν διαφόρων, τῇ Ποίμνῃ συνεδράμετε Σάββα τοῦ σοφοῦ· ὅθεν θανατούμενοι, ἀπηνείᾳ βαρβάρων, χαίροντες ἀνήλθετε, πρὸς οὐράνιον μάνδραν, καθάπερ Ὅσιοι καί Ἀθληταί, ἐκδυσωποῦντες, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τήν ἐν πρεσβείαιςΤὴν τῶν ὁσίων θεόληπτον συνοδείαν, ταῖς τῶν Μαρτύρων διαλάμπουσαν ἀκτῖσι, πάντες τοῖς ᾄσμασι στεφανώσωμεν, τοὺς τῷ Χριστῷ τυθέντας, οἷάπερ θεῖα σφάγια· αὐτούς γὰρ ὁ Λόγος προσεδέξατο. |
