|
Στον βίο του αγίου Βενεδίκτου, του οποίου η Εκκλησία σήμερα γιορτάζει την μνήμη, υπάρχει μια λεπτομέρεια που αξίζει να την προσέξουμε. Όταν ήταν νέος και σπούδαζε στη Ρώμη, από φόβο μην παρασυρθή από τα κακά παραδείγματα που έβλεπε γύρω του, παράτησε τις σπουδές του κι έφυγε σ' έρημο τόπο, αφιερώνοντας τον εαυτό του στον Θεό. Έτσι έγινε ο ιδρυτής του μεγάλου τάγματος των Βενεδικτίνων μοναχών, που πρόσφερε και προσφέρει πολλές και μεγάλες υπηρεσίες στην Εκκλησία και στα Γράμματα. Οι κακές συναναστροφές είναι τω όντι ο μεγάλος κοινωνικός κίνδυνος των νέων· "φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί". Όποιος δεν αγνοεί αυτή την αλήθεια φυλάγει τον εαυτό του και προκόβει ενώπιον του Θεού και των ανθρώπων. Αυτόν μακαρίζει κι ο ψαλμός· "Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επι καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν...". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτηςΤὴν φερώνυμον κλῆσιν ἀληθεύουσαν ἔδειξας, τοῖς ἀσκητικοῖς σου ἀγῶσι, θεοφόρε Βενέδικτε· υἱός γὰρ εὐλογίας τεθηλώς, ἀρχέτυπον ἐγένου καὶ κανών, τοῖς ἐκ πόθου μιμουμένοις τὴν σὴν ζωήν, καὶ ὁμοφώνως κράζουσι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα. Κοντάκιον, Ἦχος πλ. δ´. Τῇ ὑπερμάχῳἈνατολῆς τῆς νοητῆς φωστὴρ γενόμενος |
