|
΄Εν' από τα ευγενέστερα αισθήματα στις καρδιές των ανθρώπων είναι η φιλία. Και στην αρχαία Ελλάδα και στην Εκκλησία έχομε πολλά κι έξοχα παραδείγματα φιλίας, που τα δεύτερα βέβαια τα εξιδανικεύει και τα αγιάζει η χριστιανική αγάπη. Οι δύο άγιοι Μάρτυρες Λέων και Παρηγόριος, των οποίων σήμερα η Εκκλησία επιτελεί την μνήμη, είναι δύο άνθρωποι που συνδέθηκαν στη ζωή τους με μεγάλη κι αγνή φιλία. Ο Παρηγόριος πέθανε πρώτος μαρτυρικό θάνατο κι ο Λέων, μην υποφέροντας τον χωρισμό, έκλαιγε κάθε μέρα στον τάφο του φίλου του, όχι "ως οι μη έχοντες ελπίδα", μα γιατί βιαζόταν να τον ακολουθήση στο μεγάλο ταξίδι. Σε λίγον καιρό αξιώθηκε κι αυτός να μαρτυρήση για την πίστη του κι έφυγε για να συναντήση τον φίλο του. Έχουν ίσως κάποια θέση κι εδώ τα λόγια του Χριστού "Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα τις την ψυχήν αυτού θη υπέρ των φίλων αυτού". Ἀπολυτίκιον , Ἦχος δ´Κανόνα πίστεως, καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Λέων, πρέσβευε Χριστῷ τῷ θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερονἘπί θρόνου Ἔνδοξε, ἱερωσύνης καθίσας, καί λεόντων στόματα, τῶν λογικῶν ἀποφράξας, δόγμασιν ἐν θεοπνεύστοις σεπτῆς Τριάδος, ηὔγασας φῶς τῇ σῇ ποίμνῃ θεογνωσίας· διά τοῦτο ἐδοξάσθης, ὡς θεῖος μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος. |
