Πολλοί, ακόμη κι από τους χριστιανούς, ένα πράγμα δεν μπορούν να καταλάβουν και να παραδεχθούν, το θαύμα. Νομίζουν πως η θρησκεία είναι υπόθεση του νου κι επειδή το θαύμα βέβαια δεν χωρεί στο νου του ανθρώπου, το διαγράφουν από την θρησκεία. Αλλά τότε μαζί με το θαύμα διώχνουν και την έννοια της θρησκείας και κάθε ενέργεια του Θεού στον κόσμο. Γιατί το θαύμα δεν είναι τίποτ' άλλο παρά ο τρόπος με τον οποίον αποκαλύπτεται ο Θεός στον κόσμο, είτε μέσα στην υλική δημιουργία είτε μέσα στον άνθρωπο. Και οι Άγιοι ακριβώς που ετέλεσαν θαύματα, πράξεις δηλαδή έξω από την φυσική νομοτέλεια, είν' εκείνοι που με την πίστη και την καθαρότητα του βίου τους έγιναν κατάλληλα όργανα για την αποκάλυψη του Θεού στην γη. Τέτοιοι είναι οι δύο Άγιοι των οποίων την μνήμη επιτελεί σήμερα η Εκκλησία, ο όσιος Παρθένιος Επίσκοπος Λαμψάκου και ο όσιος Λουκάς ο "εν Λειβαδεία". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος δ´Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν ὁ ποιών ἀεί μεθ᾽ ῆμῶν κατά τήν σήν ἐπιείκειαν, μή ἀποστήσῃς τό ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν· ἀλλά ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τήν ζωήν ἡμῶν. Κοντάκιον, Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερονΤῶν θαυμάτων εἴληφας, τήν θείαν χάριν θεόφρον, ἱερέ Παρθένιε, θαυματουργέ θεοφόρε, ἅπαντα, πιστῶν τά πάθη ἀποκαθαίρων, πνεύματα, τῆς πονηρίας πάτερ ἐλαύνων· διά τοῦτο σέ ὑμνοῦμεν, ὡς μέγαν μύστην Θεοῦ τῆς χάριτος. |