|
Η Εκκλησία έχει μίαν αγία συνήθεια· την επόμενη των Δεσποτικών εορτών τιμά την μνήμην των ιερών προσώπων που υπηρέτησαν στό μυστήριο της θείας οικονομίας. Την επόμενη των Χριστουγέννων τιμά την Θεοτόκο Μαρία, την επόμενη των Θεοφανείων τον Πρόδρομο Ιωάννη και σήμερα, την επόμενη της Υπαπαντής τιμά τον άγιο Συμεών τον Θεοδόχο και την αγία Άννα την Προφήτιν. Είχαν κι οι δύο την χαράν να ζήσουν μέχρι βαθιά γεράματα και να αξιωθούν πριν πεθάνουν να δούν και να προσκυνήσουν τον Χριστό. Τον ύμνο του Αγίου Συμεών, το "Νυν απολύεις...", επαναλαμβάνει η Εκκλησία κάθε ημέρα στην ιερή Ακολουθία του Εσπερινού, σαν ύμνο ευχαριστίας κάθε χριστιανού, που αξιώθηκε να δη το φως της σωτηρίας και πλέον άλλο δεν έχει να ζητήση σε τούτη τη ζωή. Η νύχτα που έρχεται είναι σαν το τέλος του βίου κι ο ύπνος που θα ακολουθήση, ένα προμήνυμα ου θανάτου. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ Ἤλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, φωτίζων τούς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καί σύ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ᾀγκάλαις τόν ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενος ἡμῖν καί τήν Ἀνάστασιν. Κοντάκιον, Ἦχος α´Ὁ μήτραν παρθενικήν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καί χεῖρας τοῦ Συμεών εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καί νῦν ἔσωσας ἡμᾶς Χριστέ ὁ Θεός. Ἀλλ᾽ εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τό πολίτευμα, καί κραταίωσον Βασιλεῖς οὕς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. |
