|
Μία από τις Δεσποτικές εορτές της Εκκλησίας, τις εορτές δηλαδή τις αφιερωμένες στον Δεσπότη Χριστό, είναι και η εορτή της Υπαπαντής, την οποία επιτελεί σήμερα η Εκκλησία. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς διηγείται και περιγράφει τα περιστατικά του καθαρισμού της Παναγίας, σαράντα ημέρες μετά τη θεία Γέννηση, και της αφιερώσεως του Ιησού στον Θεό, "κατά τον νόμον Μωϋσέως". Ούτε το ένα ούτε το άλλο ήταν ανάγκη να γίνη. Τι να καθαρισθή η πανάχραντη Θεοτόκος; Και σε ποιόν να αφιερωθή ο Θεός; Όμως γίνονται και τα δύο· "Ο παλαιός ημερών, νηπιάσας σαρκί, υπό μητρός Παρθένου τω ιερώ προσάγεται του οικείου νόμου πληρών το επάγγελμα". Συμμορφώθηκε ο Ιησούς Χριστός προς το νόμο και υποβλήθηκε η Παναγία στις διατάξεις του καθαρισμού, για να φανή πως όλοι χωρίς εξαίρεση οφείλουν νά εκτελούν με ταπεινό φρόνημα ό,τι εντέλλεται ο Θεός και ορίζει η Εκκλησία. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´Χαῖρε κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γάρ ἀνέτειλεν ὁ Ἤλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, φωτίζων τούς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καί σύ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ᾀγκάλαις τόν ἐλευθερωτήν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενος ἡμῖν καί τήν Ἀνάστασιν. Κοντάκιον, Ἦχος α´Ὁ μήτραν παρθενικήν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καί χεῖρας τοῦ Συμεών εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καί νῦν ἔσωσας ἡμᾶς Χριστέ ὁ Θεός. Ἀλλ᾽ εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τό πολίτευμα, καί κραταίωσον Βασιλεῖς οὕς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος. |
