1 Φεβρουαρίου

Την μνήμη της αγίας Μάρτυρος Περπέτουας και της συνοδείας της επιτελεί σήμερα η Εκκλησία. Με στοργή και με ευλάβεια μεγάλη οι χριστιανοί των χρόνων των διωγμών μάζευαν κι ενταφίαζαν τα ιερά λείψανα των αγίων Μαρτύρων και με την ίδια στοργή κι ευλάβεια διατηρούσαν στην μνήμη τους και φρόντιζαν να καταγράψουν τα περιστατικά της ομολογίας και του μαρτυρίου τους. Ένα από τα αρχαιότερα τέτοια γραπτά μνημεία είναι το Μαρτύριο της αγίας Περπέτουας - από τις ωραιότερες σελίδες του εκκλησιαστικού Μαρτυρολογίου. Σ' αυτό βλέπουμε πως οι πρώτοι χριστιανοί έδιναν τα πάντα για χάρη της πίστεως και της αγάπης των προς τον Χριστό, πως με παρρησία ωμολογούσαν την χριστιανική της ιδιότητα και πορεύονταν αμετάτρεπτοι και χαίροντες προς τον θάνατον. "Είμαι ό,τι σημαίνει το όνομά μου", είπε εμπρός στον δικαστή η Περπέτουα, δηλαδή Παντοτινή. Είμαι και μένω χριστιανή.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Μάρτυρος, Ἦχος δ´

Ὁ Μάρτυς σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτοῦ, τὸ στέφος ἐκομίσατο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· ἔχων γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλεν ἔθραυσε καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτοῦ ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Προεόρτιον, Ἦχος α'. Χορός Ἀγγελικός

Οὐράνιος χορός, οὐρανίων ἁψίδων, προκύψας ἐπί γῆς, καί φερόμενον βλέπων, ὡς βρέφος ὑπομάζιον, πρός ναόν τόν πρωτότοκον, πάσης κτίσεως, ὑπό Μητρός ἀπειράνδρου, προεόρτιον, νῦν σύν ἡμῖν μελῳδοῦσι, φρικτῶς ἐξιστάμενοι.

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ'. Ὡς ἀπαρχάς τῆς φύσεως.

Τριαδικῇ στεῤῥότητι, πολυθεῒαν ἔλυσας ἐκ τῶν περάτων ἀοίδιμε, τίμιος ἐν Κυρίῳ γενόμενος· καί νικήσας τυράννους ἐν Χριστῷ, τῷ Σωτῆρι, τό στέφος εἴληφας τῆς μαρτυρίας σου, καί χαρίσματα θείων ἰάσεων, ὡς ἀήττητος.


Ἐπιστροφή