Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να νοήσουμε το μεγαλείο της Εκκλησίας, αν δε σκεφθούμε πως είναι στεργιωμένο επάνω στα οστά χιλιάδων Μαρτύρων, κάθε τάξεως, κάθε φύλου και κάθε ηλικίας. Η γη μας ολόκληρη κι αν μολύνεται κάθε μέρα από την αμαρτία των ανθρώπων, μα είναι αγιασμένη με το αίμα των αγίων Μαρτύρων. Γι αυτό ψάλλει η Εκκλησία· "Αθλοφόροι Κυρίου, μακαρία η γη η πιανθείσα τοις αίμασιν υμων". Κάθε τόπος είναι ποτισμένος με αθώο αίμα και κάθε χώμα σκεπάζει κόκκαλα Μαρτύρων της πίστεως, σαν κι αυτών των οποίων σήμερα η Εκκλησία επιτελεί την μνήμη, Κύρου και Ιωάννου των θαυματουργών Αναργύρων και Αθανασίας και των θυγατέρων της Θεοδότης, Θεοκτίστης και Ευδοξίας. Είναι κι αυτοί από τις μυριάδες των μαρτύρων, για τους οποίους μιλεί το Πνεύμα στην Αποκάλυψη· "πεπελεκισμένοι δια την μαρτυρίαν Ιησού και δια τον λόγον του Θεού". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. α´Τά θαύματα τῶν Ἁγίων σου Μαρτύρων, τεῖχος ἀκαταμάχητον ἡμῖν δωρησάμενος, Χριστέ ὁ Θεός, ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, βουλάς ἐθνῶν διασκέδασον, τῆς Βασιλείας τά σκῆπτρα κραταίωσον, ὡς μόνος ἀγαθός καί φιλάνθρωπος. Κοντάκιον, Ἦχος γ´. Ἡ Παρθένος σήμερονἘκ τῆς θείας χάριτος, τήν δωρεάν τῶν θαυμάτων, εἰληφότες Ἅγιοι, θαυματουργεῖτε ἀπαύστως, ἅπαντα ἡμῶν τά πάθη, τῇ χειρουργίᾳ, τέμνοντες, τῇ ἀοράτῳ, Κῦρε θεόφρον, σύν τῷ θείῳ Ἰωάννῃ· ὑμεῖς γάρ θείοι ἱατροί ὑπάρχετε. |