Η οσία Ξένη, της οποίας η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, επάνω στην ώρα του γάμου της, παράτησε και το νυμφίο και τη χαρά του κόσμου, αντί για το Νυμφίο Χριστό και την πνευματική χαρά του αγάμου και αγνού βίου. Η πράξη αυτή όσο περισσότερο είναι ακατανόητη, τόσο και πιο πολλά διδάσκει. Πολλοί από το πλήθος εκείνο που έρχονται σε γάμο δεν έχουν ξεκαθαρισμένες αντιλήψεις και πίστη για το τι θα πη έγγαμος βίος. Και πολλοί από τους λίγους εκείνους που γίνονται μοναχοί δεν ξέρουν τι είναι και πως δικαιώνεται στη ζωή η αγαμία. Ταιριάζει εδώ να θυμηθούμε τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου. Προς τους εγγάμους· "Μη τοίνυν αναπέσης, ω ούτος, ο προς κοινωνίαν γυναικός προηρημένος, ως επ' εξουσίας έχων τον κόσμον περιβαλέσθαι". Και προς τους μοναχούς· "...προληφθέντα δε δια της οικείας ομολογίας, φυλάσσειν προσήκει εαυτόν τω Θεώ, καθάπερ τι των ιερών αναθημάτων". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος πλ. δ´Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· λαβοῦσα γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, καί πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπεροράν μέν σαρκός, παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ, διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Ξένη τό πνεῦμά σου. Κοντάκιον, Ἦχος β´. Τοῖς τῶν αἱμάτων σουΤό σόν ξενότροπον Ξένη μνημόσυνον, ἐπιτελοῦντες οἱ πόθῳ τιμῶντές σε, ὑμνοῦμεν Χριστόν τόν ἐν ἅπασι, σοί παρέχοντα ἰσχύν τῶν ἰάσεων· ὅν πάντοτε δυσώπει, ὑπέρ πάντων ἡμῶν. |