|
"Άθλησις των οσίων Πατέρων ημών των εν Σινά τελειωθέντων". Έτσι αρχίζει το Συναξάριο σήμερα, στην μνήμη των τριανταοκτώ μοναχών του Σινά. Λησταί πάτησαν κάποτε το Μοναστήτρι για να βρούν χρήματα, "ως δε ουδέν εύρον ει μη ψιάθια μόνα και τους αγίους τρίχινα φορούντας, εμάνησαν και κατέσφαξαν αυτούς μηδέν αδικούντας". Ο άγιος Παύλος έγραψε στην προς Φιλιππησίους επιστολή το "μεγαλυνθήσεται Χριστός εν τώ σώματί μου είτε δια ζωής είτε δια θανάτου" κι έγινε το συναμφότερο στους οσίους Πατέρας του Σινά. Σαν να μην ήταν αρκετή η τελείωση της ασκήσεως, γεύθηκαν πικρό θάνατο και βρέθηκαν ακόμα πιο τέλειοι στην έξοδό τους. Εδόξασαν πρώτα τον Θεό "δια ζωής", τον δόξασαν στο τέλος και "δια θανάτου". Καλά είπε ο άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, ότι "η τελειότης όροις ου διαλαμβάνεται". Όριο δεν υπάρχει στην ηθική τελείωση· ο πιστός "τελειούται", είτε "ξίφει" είτε "εν ειρήνη", στον θάνατό του. Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι. Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος δ´Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον. |
