Ο Θεοδώρητος ο Επίσκοπος Κύρου, στην Προθεωρία του συγγράμματός του "Ελληνικών παθημάτων θεραπευτική", γράφει για τις κατηγορίες των εθνικών εναντίον των χριστιανών. Μέσα στα άλλα "και το γεραίρειν δε τους μάρτυρας καταγέλαστον έφασκον και λίαν ανόητον το πειράσθαι τους ζώντας παρά των τεθνεώτων ωφέλειαν πορίζεσθαι". Είναι η ίδια κατηγορία, που την ανανέωσε στα νεώτερα χρόνια και την επαναλαμβάνει ο Προτεσταντισμός. Όμως η Εκκλησία του Θεού από την πρώτη αρχή ετίμησε τους αγίους Μάρτυρας, μέσα στους οποίους είναι ο διάκονος Έρμυλος και ο φίλος του Στρατόνικος, των οποίων επιτελούμε σήμερα τη μνήμη - ο Στρατόνικος θανατώθηκε, επειδή συμπόνεσε κι έκλαψε βλέποντας να βασανίζεται ο φίλος του. "Τους μάρτυρας ως μιμητάς του Κυρίου αγαπώμεν αξίως... ων γένοιτο και ημάς κοινωνούς τούτων και συμμαθητάς γενέσθαι", γράφει η Ορθόδοξος Ομολογία. Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων, Ἦχος δ´Οἱ Μάρτυρες σου Κύριε, ἐν τῇ ἀθλήσει αὐτῶν, τὸ στέφος ἐκομίσαντο τῆς ἀφθαρσίας, ἐκ σοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· σχόντες γὰρ τὴν ἰσχύν σου, τοὺς τυράννους καθεῖλον· ἔθραυσαν καὶ δαιμόνων τὰ ἀνίσχυρα θράση. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις Χριστέ ὁ Θεός, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Τῶν ὁσίων, Ἦχος δ´Ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν ὁ ποιών ἀεί μεθ᾽ ῆμῶν κατά τήν σήν ἐπιείκειαν, μή ἀποστήσῃς τό ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν· ἀλλά ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τήν ζωήν ἡμῶν. Καί τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος α´Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι. Κοντάκιον τῶν ὁσίων - Ἦχος β´. Τά ἄνω ζητῶνἘκ τῆς κοσμικῆς, συγχύσεως ἐφύγετε, καί πρός γαληνήν, κατάστασιν μετέστητε, μαρτυρίου αἵμασι, καί ἀσκήσεως πόνοις στεφόμενοι· ὅθεν καί ἀνεδείχθητε, Μαρτύρων καί Ὁσίων ὁμόσκηνοι. |