|
Στην Αποκάλυψη του Ιωάννου ο "πρώτος και ο έσχατος" και ο "ζών εις τους αιώνας των αιώνων" λέει προς τον Άγγελο της Εκκλησίας της Σμύρνης· "γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής". Η έκφραση είναι αθλητική και η εικόνα είναι από την ζωή των γυμναστηρίων και του στίβου. Αθληταί ονομάζονται, οι άγιοι Μάρτυρες και άθληση το μαρτύριό τους και το βραβείο και το έπαθλο της νίκης των είναι ο στέφανος της ζωής. Μένουν πιστοί και καρτερικοί ως το τέλος· μέχρι την ώρα, που ύστερα από βασανιστήρια σατανικής εφευρετικότητας, το ξίφος πέφτει στον τράχηλό τους και το αίμα στεφανώνει την τίμια κεφαλή τους. Στέφανος αμαράντινος είναι ο στέφανος του μαρτυρίου και του αίματος, στέφανος "της ζωής". Τέτοια έννοια εκφράζει και το ιαμβικό δίστιχο στην μνήμη σήμερα της αγίας Τατιανής. "Της πάντα λαμπράς Τατιανής τή κάρα λαμπρόν προεξένησε το ξίφος στέφος". Ἀπολυτίκιον, Ἦχος α´Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι. Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς, Ἦχος δ´Ἐπεφάνης σήμερον τῇ οἰκουμένῃ, καί τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς, ἐν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε· Ἦλθες, ἐφάνης, τό Φῶς τὸ ἀπρόσιτον. |
