2 Ἰανουαρίου

Στον βίο του Αγίου Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης, του οποίου η Εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη, διαβάζομε τα εξής "Τόσην χάριν είχεν από τον Θεόν ο Σίλβεστρος, που όχι μόνον οι ευσεβείς, αλλά και οι ειδωλολάτραι τον αγαπούσαν δια την αρετήν του και του είχον ευλάβειαν". Η αρετή - η αγιότης και η καλωσύνη - είναι το γνώρισμα και το στόλισμα του χριστιανού. Το Ευαγγέλιο δεν ενίκησε τον κόσμο με την φωτιά ούτε με το μαχαίρι, αλλά με τον άγιο βίο και την καλωσύνη. Έτσι ορίζει ο Απόστολος την διαγωγή και την αναστροφή των χριστιανών στον κόσμο, "ίνα γένησθε άμεμπτοι εν μέσω γενεάς σκολιάς". Τότε οι άνθρωποι - κι εκείνοι που είν' έξω από την Εκκλησία - "εκ των καλών έργων επο-πτεύσαντες δοξάσωσι τον Θεόν". Το αδύνατο σημείο της πίστεως είναι ο κακός βίος των χριστιανών, παντοδύναμη όμως και αήττητη είναι η αγιότης και η καλωσύνη.

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου Ἦχος δ´.

Κανόνα πίστεως, καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας διδάσκαλον, ἀνέδειξε σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Σίλβεστρε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Προεόρτιον, Ἦχος β´. Κατεπλάγη Ἰωσήφ.

Ἑτοιμάζου Ζαβουλών, καὶ εὐτρεπίζου Νεφθαλείμ· Ἰορδάνη ποταμέ στῆθι ὑπόδεξαι σκιρτῶν, τοῦ βαπτισθῆναι ἐρχόμενον τὸν Δεσπότην. Ἀγάλλου ὁ Ἀδάμ, σὺν τῇ Προμήτορι, μή κρύπτετε ἑαυτούς, ὡς ἐν Παραδείσῳ τό πρίν· καὶ γὰρ γυμνοὺς ἰδὼν ὑμᾶς ἐπέφανεν, ἵνα ἐνδύσῃ τὴν πρώτην στολήν. Χριστός ἐφάνη, τὴν πᾶσαν κτίσιν, θέλων ἀνακαινίσαι.

Κοντάκιον τοῦ Ἁγίου, Ἦχος δ´. Ὁ ὑψωθείς.

Ἑν ἱερεῦσιν ἱερεύς ἀνεδείχθης, τοῦ Βασιλέως καὶ Θεοῦ θεοφόρε, τῶν ἀσκητῶν συνόμιλος γενόμενος· ὅθεν συναγάλλῃ νῦν, τοῖς χοροῖς τῶν Ἀγγέλων, Πάτερ εὐφραινόμενος, ἐν τοῖς ἐπουρανίοις· Σίλβεστρε ῾Ρώμης ἔνδοξε ποιμὴν, σῷζε τοὺς πόθῳ, τελοῦντας τὴν μνήμην σου.

Προεόρτιον, Ἦχος δ´. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἐν τοῖς ῥείθροις σήμερον, τοῦ Ἰορδάνου, γεγονὼς ὁ Κύριος, τῷ Ἰωάννῃ ἐκβοᾷ· Μὴ δειλιάσῃς βαπτίσαι με· σῶσαι γαρ ἥκω Ἀδάμ τὸν Πρωτόπλαστον.


Ἐπιστροφή